Voorleesoogst
17 juli 2014
Ik mag het graag met een tuintje vergelijken, zo’n stapel boeken. Er zit van alles tussen. Voedzaam maar lelijk als een selderijknol. Beeldschoon en vluchtig als lathyrus. Of veelbelovend maar leeg, als een prachtig uitziende radijs, die vanbinnen voos en hol blijkt te zijn. En natuurlijk zijn er talloze doperwtjes, aardbeien en snijbonen die zowel mooi als lekker zijn.
Hieronder een lijstje bonte, sprankelende, oude, nieuwe, maar vooral gevarieerde voorleesboeken voor verschillende leeftijden. In willekeurige volgorde.
Atlas van Aleksandra Mizielinska en Daniel Mizielinski. Perfect vakantieboek. Op weg naar Italië alle landen opzoeken waar je doorheen rijdt, hangend in een wankele kampeerstoel op een camping in Frankrijk of thuis op je buik in het gras: je blijft kijken, lezen, kijken. Hieronder alvast Nederland en België, klikken voor groot.
Wel jammer dat er geen register in staat, maar het is dan ook geen naslagwerk. Het zijn gewoon meer dan vijftig landkaarten met strooigoed voor je ogen. ISBN 9789401409285. Alle leeftijden.
—
Wonder van R.J. Palacio, het mooiste boek dat ik in jaren las en de kinderen (7, 11 en 14) waren het met me eens. Hier een bespreking. ISBN 9789045114163. Voorlezen vanaf een jaar of 6.
—
Lindbergh van Torben Kuhlmann. U dacht dat Charles Lindbergh als eerste de oceaan over vloog? Neen, mijnheer. Er staat weinig over in de schoolboeken, maar zo nu en dan verschijnt er een boek dat een tipje van de sluier oplicht. Hij was het.
Dat muisje dat uren doorbracht in de bibliotheek en naar Amerika wilde. Hij oefende, oefende – met z’n zelfgeknutselde vleugels. De eerste pogingen mislukten natuurlijk. Maar hij ploeterde voort. Totdat hij, daar rechts, vloog.
Een snoepje van een boek, met bijna honderd platen die stuk voor stuk in een lijstje gehangen kunnen worden. Het is een beetje Muizenhuis meets Shaun Tan, maar de teksten zijn net iets beter dan die van Het muizenhuis en het verhaal is net iets minder surrealistisch dan De aankomst. ISBN 9789051163582. Alle leeftijden.
—
Geschiedenis van de Lage Landen van Jaap ter Haar. Klassiek en dat is niet voor niks. Met Philip (15) lees ik nu het vierde deel: Op de drempel van een nieuwe tijd. Niet gemakkelijk, maar Jaap kan goed vertellen en eindelijk snap ik nu zelf ook hoe het zat met de patriotten en alle Willems. Dik en groot, geen strandboek – meer voor als je ’s avonds na de barbecue aalbessen zit te eten en de telefoon uit de hand van je kind hebt kunnen wrikken.
De uitgave van 2005 is het mooist, met veel illustraties. Op het geschiedenislijstje staan de ISBN’s van alle delen. Vanaf een jaar of 13, 14.
In hetzelfde genre, maar een stuk handzamer is de Ooggetuigenreeks. Als we bij Jaap ter Haar over Napoleon lezen, checken we of er uit diezelfde tijd ooggetuigenverslagen zijn. Dan krijg je bijvoorbeeld het verhaal van een ontstelde Franse adjudant die erbij was toen Napoleon zich terugtrok bij de Berezina. Of je leest wat er ondertussen elders in de wereld gebeurde: een verpauperd Amsterdams meisje vertelt hoe hun kelderwoning overstroomde, een Groningse matroos ziet voor het eerst New York. Bij ieder verhaal merk je hoe je blik verruimt en je perspectief exponentieel uitdijt. Wie wil dat nou niet? Hier meer over de verschillende Ooggetuigen.
—
Buurman leest een boek van Koen Van Biesen. Bijzonder prentenboek met swingende, jazzy cd. Warre Borgmans heeft hem al voor je voorgelezen met een Vlaamse tongval waar je zelf toch nooit aan kunt tippen, dus eigenlijk kun je deze gewoon op de achterbank gooien en meeluisteren. Hier een voorproefje van 2 minuten.
Cato (toen 6) heeft hem een tijdlang grijsgedraaid en de rest van het gezin werd er niet eens gek van (al moet ik zeggen dat we tot veel bereid waren, na de cd van Violinde uit Sprookjeswonderland). ISBN 9789058388018. Vanaf een jaar of 3.
—
Een sprookje van Blexbolex. Fantastisch, wat een boek. Ik had aanvankelijk weinig verwachtingen, want ik hou van verhalen, niet van losse woorden, en dit sprookje bestaat voornamelijk uit losse woorden. Toch is het het ultieme verhaal. Een verhaal dat zeven maal opnieuw begint, telkens uitgebreid wordt, verschilt in nuance, in spanning toeneemt en waarin je vooruit en terug wilt bladeren om te zien wat er gaat komen en hoe het ook alweer was. Bijkomend voordeel: doordat onalledaagse woorden niet geschuwd worden (defilé, impasse, tuimelingen), groeit de woordenschat onder je ogen. En toch is het geen moeilijk boek, want ieder woord krijgt een knallende illustratie en maakt deel uit van een echte context. ISBN 9789044820362. Vanaf piepklein, maar nog leuker om samen met een 7- of 10-jarige te lezen.
—
De ridder die niet slapen wilde (en zijn paardje Parcival) van Randall Casaer. Gloedjenieuw en erg tof.
Over een ridder die voor het slapengaan absoluut al zijn wapens nog moet uitproberen. Hij is gewoon gemaakt om ridderlijke dingen doen: met zijn hellebaard de lakens doorklieven, schieten, hakken, houwen. ISBN 9789058389336. Vanaf 0 jaar, voor alle kinderen die graag amok maken.
—
Meneertje Streepjespyjama in New York van Michaël Leblond en Frédérique Bertrand. Van het verhaal moet je het niet hebben, maar de illustraties zijn zo bijzonder dat je er zeker de handen voor op elkaar krijgt. Door het inlegvel over de tekening te schuiven komt de pagina tot leven. Er zijn straten met razend autoverkeer, flikkerende lichtjes in de stad en ritselende bladeren aan de bomen in Central Park. ISBN 9789044818154. Vanaf 2 jaar.
—
Deze hoed is niet van mij van Jon Klassen. Ik ga er niet te veel over zeggen, maar het is een van de geestigste prentenboeken die ik ken (samen met Superheldjes en Slaapkamernachtdieren van Loes Riphagen). Uiterst simpel maar zo grappig, heel knap. ISBN 9789025754914. Vanaf 3 jaar (aan jongere kinderen gaat de clou voorbij, vermoed ik), maar een voorleesfeest voor alle leeftijden.
—
De vleugels van Wouter Pannekoek van Anke de Vries. Weet je nog wel, oudje? Hoe zou het zijn om bij de dokter twee pleisters te kunnen halen die je onder je schouderbladen plakt, en waar ’s nachts vleugels uit groeien? Wat zou je dan allemaal kunnen meemaken? Fantastisch voorleesboek vanaf een jaar of 6. ISBN 9789056378257.
—
De vakanties van de kleine Nicolaas van René Goscinny en Jean-Jacques Sempé. Of elke willekeurige Nicolaas, for that matter. Zolang er nog iemand bestaat die hem niet gelezen heeft, blijf ik erover dazen. Ter introductie zou je kunnen beginnen met De kleine Nicolaas, maar als je in vakantiesferen wilt blijven, kun je ook meteen deze pakken.
Klik voor pdf van het eerste hoofdstuk.
Alle Nicolazen zijn magistraal vertaald door Marijke Koekoek. Het is onbegrijpelijk dat ze niet opnieuw worden uitgegeven, maar tot die tijd zou ik zeggen: op naar de bibliotheek. ISBN 9789045013930. Vanaf een jaar of 5, maar ook geweldig voor 12- en 16-jarigen en alles wat daaronder of -boven zit.
—
Architecture according to pigeons van Speck Lee Tailfeather (met medewerking van Stella Gurney en Natso Seki). Bij uitzondering een Engelstalige; ik kan er ook niks aan doen dat ze hem niet vertaald hebben. Toch is ie het vermelden waard, want hoeveel kinderboeken over architectuur vanuit duivenperspectief zijn er nou helemaal?
Hier bijvoorbeeld de Murder Ring aka Colosseum. Of La Sagrada Familia, onder duiven beter bekend als The Forest of Dreams.
Mocht je deze zomer Rome aandoen, Barcelona of Parijs – of gewoon lol hebben in het kijken naar de Taj Mahal of het Opera House in Sydney; een betere gids dan Speck Lee kun je niet treffen. ISBN 9780714863535. De Engelse leeftijdsindicatie is 7+, maar dat zegt niet veel voor Nederlandse lezers: jongere kinderen kunnen de platen blijven bekijken, oudere begrijpen de tekst.
Dankjewel!
4 oktober 2013
Alsjeblieft, een bloemetje voor jullie. Een veld vol IJslandse lupines als dank omdat jullie in één dag tijd al zo groots hebben gedeeld, geschreven en getekend. En dat voor zo’n piepklein onderwerpje.
De lupines heb ik gepikt van mevrouw Rumphius, het is tenslotte Kinderboekenweek.
In the evening Alice sat on her grandfather’s knee and listened to his stories of faraway places. When he had finished, Alice would say, “When I grow up, I too will go to faraway places, and when I grow old, I too will live beside the sea.”
That is all very well, little Alice,” said her grandfather, “but there is a third thing you must do.”
“What is that?” asked Alice.
“You must do something to make the world more beautiful,” said her grandfather.
“All right,” said Alice. But she did not know what that could be.
Uit: Miss Rumphius van Barbara Cooney
Helaas niet vertaald in het Nederlands, maar niet ingewikkeld en erg mooi.
Uitslag Shakespeareloterij
8 september 2012
Cato was naar zwemles en Victoria wilde de papiertjes telkens opeten, dus Jet heeft de plechtigheid in haar eentje verricht. Het lijkt of er sprake is van afraffeling, maar dat komt mede doordat mijn camera slechts filmpjes gedoogt van maximaal 16 seconden. Er was dus enige haast geboden bij de trekking. Rond 12 seconden komt de naam beter in beeld.
Van harte gefeliciteerd!
Iedereen heel erg bedankt voor jullie deelname! Maandag volgt de uitslag van de Prinses Laurentienloterij.
To give or not to give away…
2 september 2012
… that is not a question. Ik kan natuurlijk fluisteren: ‘Shall I compare thee to a summer’s day?’ Daar wordt u warm van. Maar met de komst van het nieuwe schooljaar heb ik een cadeautje waar de kinderen ook nog wat aan hebben: een verzameling van acht deeltjes Shakespeare Stories. Het zijn bewerkingen van Andrew Matthews met tekeningen van Tony Ross. Wel in het Engels, maar niet ingewikkeld.
Deze titels zitten in de fleurige opbergdoos:
- Anthony and Cleopatra
- Hamlet
- Henry V
- Macbeth
- A Midsummer Night’s Dream
- Romeo and Juliet
- The Tempest
- Twelfth Night
Als je erop klikt, krijg je voorbeeldpagina’s van Amazon te zien, kun je bepalen of het iets voor je is.
Ook the Scottish play zit erbij, die vergeet je nooit meer als je Blackadder en de pedante bijgelovige toneelspelers hebt gezien. ‘Being but a mere butler, you will not know the great theatre tradition that one does never speak the name of the Scottish play.’
Uit: Blackadder the Third, episode 4 ‘Sense and Senility’.
Vergeet van Rowan Atkinson ook niet zijn onnavolgbare interpretatie van Elizabethaans toneel te kijken.
Als je wilt meeloten naar de box met acht Shakespeares voor kinderen, vul dan hieronder je naam in of stuur een mail via ‘wie, wat & contact’ bovenaan de pagina. En dan, om met de ouwe bard te spreken, let us sit and mock the good housewife Fortune from her wheel, that her gifts may henceforth be bestowed equally.
Op zaterdag 8 september wordt de winnaar op gebruikelijke wijze gepubliceerd.
Levende geschiedenis: Amerikaanse pioniers (2)
24 juli 2012
Als je je eenmaal in de open zenuw van de Amerikaanse geschiedenis bevindt, blijkt er natuurlijk een hoeveelheid boeken te bestaan waar je een prairie mee kunt bedekken. Veel voegt het niet toe aan de Kleine Huisreeks, maar eentje stak er toch met kop en schouders bovenuit.A Pioneer Story: The Daily Life of a Canadian Family in 1840van Barbara Greenwood en Heather Collins (ill.). 1)
Het kleine huis in Canada dus. Helaas niet vertaald in het Nederlands, maar voor fans van het genre, de Jettes onder ons, wel een erg mooi boek. Bovendien: voorlezen en vertalen gaat misschien wel niet zo snel, maar is wel erg gezellig.
Het boek is prachtig geïllustreerd en vertelt het verhaal van het echtpaar Robertson, hun zes kinderen en een inwonende grootmoeder. Een jaar lang volg je de familie bij hun werk in en rond het huis: schapen scheren, ahornsuiker winnen, naar school gaan, vissen, honing zoeken. Geen opsomming, maar een mooi verhaal met hier en daar wat spanning, karakters die je een beetje leert kennen en genoeg sfeer om je bij te verkneukelen. De verhaallijn wordt afgewisseld met achtergrondinformatie en ideeën om zelf aan de slag te gaan. Samen met de grote tekeningen maakt dat het net een beetje anders dan de Kleine Huisboeken.
Klik op de foto’s om ze iets groter te zien.
Een heel ouwetje is Het indianenboek van Holling C. Holling. 2) Uit 1935 en een begrip in de Amerikaanse kinderboekengeschiedenis. Volgens mij is Het indianenboek zijn enige werk dat ooit in het Nederlands vertaald is.
De titel is natuurlijk volslagen politiek incorrect. Geen ‘inheemse bevolking’ of ‘eerste volken’, maar ouderwets indiaan. Toch is het geen toonzetting over de edele wilde. Holling Clancy Holling beschrijft met overduidelijke sympathie en affectie vier bevolkingsgroepen, indianen uit alle delen van de Verenigde Staten van oost naar west, in een combinatie van informatieve stukken en spannende verhalen uit het alledaagse leven van indianenkinderen. De mooie, gedetailleerde kleurrijke platen en zwart-wittekeningen dragen veel bij aan de charme van het boek.
Om de boel compleet te maken lezen we enkele indianenlegendes. In Omakayas komen wat mythen voorbij, maar ik wil ook twee boeken van Käthe Recheis met de kinderen lezen: Toen er nog bizons waren en Pijljongen en de geesthonden. Recheis is de bekroonde Oostenrijkse kinderboekenschrijfster die veel heeft geschreven over Noord-Amerika. Zij heeft in reservaten de verhalen opgeschreven uit het collectief geheugen van een aantal stammen die verloren dreigden te gaan.
Als we daarna nog niet krankjorum zijn geworden en als dollemannen door het leven gaan in verentooi en beverhuiden rokje, heb ik Longfellows Het lied van Hiawatha op het menu staan. Voor nu is het wat ambiteus, een dichterlijk epos uit 1855, maar eigenlijk hoort ie er wel bij. Veel Amerikaanse kindertjes hebben de eerste regels ervan uit het hoofd moeten leren.
By the shores of Gitche Gumee,
By the shining Big-Sea-Water,
Stood the wigwam of Nokomis,
Daughter of the Moon, Nokomis.
Dark behind it rose the forest,
Rose the black and gloomy pine-trees,
Rose the firs with cones upon them;
Bright before it beat the water,
Beat the clear and sunny water,
Beat the shining Big-Sea-Water.
There the wrinkled old Nokomis
Nursed the little Hiawatha,
Rocked him in his linden cradle,
Bedded soft in moss and rushes.
Henry Wadsworth Longfellow schreef het gedicht om meer respect te vragen voor de oorspronkelijke bewoners; een tamelijk unieke geste halverwege de negentiende eeuw. Naast bewondering kreeg hij ook nogal wat hoon te verduren, onder meer van collega’s die het gedicht meermalen parodieerden. Er zitten erg geestige bij (hier een paar parodieën), zoals die van Lewis Carroll. Alleen al daarom vind ik het de moeite waard om het gedicht in ons leeslijstje op te nemen.
Maar eigenlijk hebben we niet eens een excuus nodig. Want kijk eens wie er ook over gezongen heeft? Meer rechtvaardiging heeft een mens niet nodig.
———————-
1) Op Google Books kun je hier voorbeeldpagina’s bekijken. Het boek heette oorspronkelijk A Pioneer Sampler en is later verschenen onder de titel A Pioneer Story. De inhoud is gelijk, het maakt dus niet uit welke je op de kop tikt. Het boek is mooi genoeg, maar voor wie er geen genoeg van kan krijgen, is er een educatieve bijlage met lessuggesties voor taal, rekenen, wereldoriëntatie en kunst. Hier staat ie in pdf.
—
2) Bij boekwinkeltjes wordt Het indianenboek volop aangeboden.
—
Meer negentiende eeuw:
Hairy Maclary from Donaldson’s Dairy
19 februari 2012
Vriend D. had laatst bij Duits geleerd te zeggen: ‘Mag ik een onderbroek van je lenen?’ Het was voor een proefwerk. Nu is dat natuurlijk heel handig. Hoe vaak komt het niet voor dat je op kampeervakantie bent met wildvreemde Duitsers (als het vrienden waren, sprak je hun taal wel) en prompt ontdekt dat je vergeten bent genoeg onderbroeken in te pakken? Dan is het eerste waar een veertienjarige jongen aan denkt: laat ik die even lenen van de jongen verderop. Want veertienjarige jongens moeten er niet aan denken om twee dagen met dezelfde onderbroek te doen. Maar als je nu een peuter hebt die je een andere taal wilt leren, hoe kun je dat dan het beste doen?
Verreweg de beste manier om je kinderen een andere taal te leren, is hem gewoon te spreken. Tweetalig opgroeiende kinderen beginnen niet met een grammaticaboekje, maar met een vader of moeder die lieve woordjes fluistert en in de andere taal roept: ‘Trek je schoentjes maar alvast aan’. Net zolang totdat het kind begrijpt wat er bedoeld wordt.
Als je niet volledig tweetalig wilt gaan, kun je iedere week een vreemdetalendag inlassen of afspreken bij het ontbijt alleen in het Frans of Duits te praten. Maar je moet wel heel gemotiveerd zijn om consequent een andere taal te spreken. En als je die taal niet voortreffelijk beheerst, wordt het ook al lastiger. Toch is het dan nog niet onmogelijk om je kind een uitheemse basis mee te geven. De een-na-beste manier om een taal aan te leren vind ik: boekjes lezen en liedjes zingen. Zeker rijm blijft lekker hangen.
Voor Engels staan er ontelbare mooiboekenlijsten online. Om de leukste boeken te vinden, vroeg ik op een Amerikaanse mailinglijst voor thuisonderwijsouders wat hun favorieten waren. Naast de bekende Beatrix Potters, Shirley Hughes’s en Julia Donaldsons kwam er eentje voorbij waar ik nog nooit van gehoord had. Hairy Maclary from Donaldson’s Dairy van Lynley Dodd.
Nadat één vrouw de titel noemde, vielen drie ouders haar bij. O ja, Hairy Maclary, die moest zéker op mijn lijstje. Ik vond er een paar tweedehands om te proberen. En ze zijn enorm leuk!
Grappig, herkenbaar en een lekker repeterend rijm. De verhaaltjes zijn niet ingewikkeld, maar de woorden zijn allesbehalve kinderachtig – er komt een keur aan onomatopeeën voorbij.
Hairy Maclary felt bumptious and bustly,
bossy and bouncy, and frisky and hustly.
He wanted to run. He wanted to race.
But the main thing he wanted was something to chase!
Hairy zelf doet me denken aan het hondje dat ik als kind had, een springerige, morsige vuilnisbak.
Grote mond, maar nogal een held op sokken.
Hij is de voortrekker van een groepje buurtvrienden die allemaal op hem lijken, vanbinnen dan. Beetje bravoure, beetje naïef, dol op lekkers en dingen opjagen in het algemeen.
Ze hebben prachtige namen:
Hercules Morse (as big as a horse)
Muffin McClay (like a bundle of hay)
Schnitzel von Krumm (with a very low tum)
Bitzer Maloney (all skinny and bony)
Bottomley Potts (covered in spots)
Naast een stuk of tien Hairy Maclary’s heeft de Nieuw-Zeelandse Lynley Dodd ook wat boekjes over een kat geschreven, Slinky Malinki. Bijna even leuk, maar ik heb persoonlijk net iets meer met Hairy.
Van een paar boeken zijn tekenfilmpjes gemaakt die op youtube staan. Die moet je eigenlijk nog even niet kijken, want de voorleescadans die de boekjes juist zo verrukkelijk maakt, valt daar een beetje weg.
Eerst een boekje lezen dus. En toeval bestaat niet: dat zou deze week al kunnen! Ik geef twee Hairy’s weg. Het eerste deeltje: Hairy Maclary from Donaldson’s Dairy en Hairy Maclary’s Bone.
We hebben ze dubbel namelijk. Het zijn tweedehandsjes, want gekocht bij betterworldbooks voor een betere wereld. Maar denk je eens in, straks kun je gewoon in het bezit zijn van een afgeschreven boek uit de Madison Branch Public Library in Lakewood, Ohio. Inclusief bibliotheekkaart uit 1984. Ik zeg: collectors item.
Als je mee wilt doen, vul dan hieronder je naam in of stuur een mail via het briefpapiertje. De actie duurt tot en met aanstaande woensdag 22 februari. Vervolgens zullen wij op onze gebruikelijke, dubbelblind notarieel gecontroleerde manier een winnaar trekken die de twee boekjes toegestuurd krijgt. De uitslag is donderdag.
—
Hier meer mooie Engelstalige kinderboeken
- Bakerrijmpjes en andere prentenboeken
- Madeline
- Wij gaan op berenjacht (met toneeluitvoering van de schrijver zelf)
- Raffi, de Canadese liedjeszanger
Gesurft voor u: thuisonderwijs met kleintjes
8 januari 2010
Dan volgt nu een allegaartje aan links die ik al een poos had staan, maar waar telkens geen stukje bij opsproot. De titel dekt de lading niet helemaal, want het gaat ook over thuisonderwijsmethodes en kinderboeken, maar anders werd de kop te lang.
Eerst de kleintjes. Thuisonderwijs is natuurlijk bij uitstek geschikt om alle leden van het gezin mee te laten doen, maar er blijven altijd momenten waarop het handig is als je peuter even zelf rond kan scharrelen. Dat je ‘T KoFSCHiP aan de oudere kinderen kunt uitleggen zonder dat er twaalf keer een boekje in je handen geduwd wordt door de kleinste hummel, bijvoorbeeld. Voor die momenten is er inspiratie op de volgende sites.
Montessori Home-School, Practical Life. Huis-tuin-en-keukentips voor kleine handjes. Soms heel origineel, soms heel voordehandliggend: gedroogde bonen scheppen met een soeplepel (of juist met een theelepeltje).
Voorwerpen verplaatsen met eetstokjes, wasknijpers op een bakje knijpen of spelen met kleine hangsloten.
Nou ja, je moet zelf maar even kijken. Montessori Home-School dus.
Een andere site met bezigheden voor peuters die graag willen meedoen – en welke peuter wil dat niet – is Paula’s Preschool Activities. Door het ontbreken van foto’s ziet het er minder overzichtelijk uit dan die montessorisite, maar er staan wel veel tips op.
Vooral het onderdeel Dolly’s Ziploc Bag Activities vond ik verrassend bruikbaar. Niet zo zeer om de activiteiten zelf, maar vooral om het feit dát je ritszakjes kunt gebruiken. 
Buitengewoon handig als meeneemportie voor speeldiertjes, houten kralen, viltstiften, noem maar op.
Wie ze niet kent: het zijn plastic zakjes die je met een soort rits kunt openen en sluiten. Verkrijgbaar bij Albert Heijn (afdeling diepvrieszakjes) en Action. De laatste is een stuk goedkoper, maar heeft alleen druk-en-sluitzakjes, niet met een echt ritsje. Dat ritsje is voor twee- of driejarige vingertjes juist wel heel praktisch.
Als je toch bezig bent, lees dan meteen het stukje ‘What should a 4 yo know?’. Voor het perspectief.
Vriendin M. heeft op haar site ook aandacht gewijd aan de wee ones: Ik krijg thuisonderwijs – jonge kinderen.
De volgende link is voor iedereen die met een buitenlandse lesmethode wil gaan werken. Op Homeschoolreviews kun je recensies lezen per vak en methode. Handig voor als je twijfelt tussen Singapore Math, Saxon Math en Math-U-See. Even kijken op de wiskundepagina en je ziet meteen de positieve en negatieve de ervaringen van andere thuisonderwijzers.
Ten slotte nog een paar boekenlinks.
Om te beginnen een van mijn favoriete sites voor Engelstalige kinderboeken: Lovereading4kids. Extra fijn van deze site is dat je, na registratie, van veel boeken een groot aantal voorbeeldpagina’s kunt downloaden. Vaak meer dan je bij Amazon kunt inzien. Dat is ook handig bij nieuwe boeken die nog vertaald worden in het Nederlands, kun je vast zien wat er gaat komen. En voor sommige boeken maakt de taal niet uit, zie het mooie woordloze prentenboek Welcome To The Zoo.
Verder hebben ze originele lijstjes met klassiekers en Bookshelf Essentials. Daar kun je er nooit genoeg van hebben.
Ik sluit af met een Nederlandse tip. De mooie kinderboekensite Kjoek heeft een nieuwe pagina: Stoere Prentenboeken. Samengesteld door kinderboekenschrijver Tjibbe Veldkamp, die in zijn artikel ‘Noise for boys’ klaagt over de overdaad aan zoete prentenboeken. Hij wil een lans breken voor het stoere prentenboek met actie, humor en avontuur, waar volgens hem vooral jongens behoefte aan hebben.
Het is nog maar een kort lijstje, dus het wordt vast nog uitgebreid, maar ik vond het nu al de moeite waard om door te geven. Wat mij betreft mogen Veldkamps eigen boeken De coole cowboy, Tim op de tegels en Hotze de botskabouter trouwens ook niet ontbreken.
Het artikel ‘Noise for boys’ is hier te downloaden als pdf.
Van alle markten thuis 