Schoorl is mooi
4 juli 2012
Als u al niet voor het kabouterpad naar Schoorl kwam, dan heb ik hier nog een paar redenen.
De Schoorlse duinen zijn mooi. Niet een beetje mooi, maar heel erg mooi. Een voorbeeld.
U denkt hier: Scandinavië.
Ik zeg: mispoes.
Het zijn de Schoorlse duinen. Met koeien. Aberdeen Angus. Die hebben na de duinbranden geholpen om de boel weer een beetje op te knappen. Eigenlijk is het Schoorls duingebied het ultieme maakbare Nederland, waar professor Pleij altijd zo fijn over kan vertellen.
Eerst was er niks. Zand. Toen al dat wegwaaiende zand ons begon te irriteren, hebben we er bomen gepland. Toen er te veel bomen kwamen, hebben we er koeien neergezet om de boompjes weg te eten. En als er zo nu en dan een daas door de duinen loopt met een jerrican benzine, gaan we met z’n allen -koe en mens- aan het werk om het landschap weer naar onze smaak samen te stellen. Met een wandeling door de Schoorlse duinen maak je dus ook een wandeling door de geschiedenis van Nederland.
Nog een. Uw eerste gedachte is waarschijnlijk: Colorado.
Geloof het of niet, maar het is wéér Schoorl. En alsof dat nog niet genoeg is, kan ik erbij vertellen dat alles wat u hierboven gezien hebt, op nog geen drie kilometer van het strand ligt.
Samenvattend: u komt aanrijden over de A9, door de polder. U snuift de dikke lucht van gier op en denkt: ha, vakantie! U rijdt een klein stukje verder en ziet bos. En u loopt nog een paar kilometer door en staat met de enkels in de branding van de Noordzee. Kom daar maar eens om in Colorado.
Naast kabouters en liefhebbers van exotische landschappen is Schoorl ook heel geschikt voor huttenbouwers.
Voor amateur-biologen die denken allemaal hoopjes zwarte vliegen te zien,
en dan blijken het ontelbare minikikkertjes te zijn. Met alles erop en eraan, zo groot als je vingerkootje.
Bovendien is het geschikt voor dertien- en veertienjarigen die het laatste nieuws uitwisselen op het gebied van films en muziek. U ziet het er niet aan af, maar daarover spraken zij, die twee daar op de hei.
Als je dan in je vakantiehuis komt (of in je trekkershut), dan wandel je nog even naar de dorpsstraat. Daar zit een Ekoplaza en een gewone supermarkt en een biologische slager en een ijssalon en nog meer nering voor de primaire levensbehoeften. Of je loopt een stukje door naar het klimduin en gaat op een terras zitten.
U twijfelt over een vakantiebestemming? Chersonissos, Parijs, Milaan of Schoorl? Ik zou het wel weten.
—-
- Het bezoekerscentrum van Staatsbosbeheer, Het Zandspoor, heeft een goede kaart te koop van het hele duingebied. Inclusief wandelroutes, variërend van 6 tot 17 kilometer.
- Als je in Schoorl vakantie gaat vieren, moet je ook eens naar de winkel van Scorlewald, werkplaats en woonplek voor verstandelijk gehandicapten. Verse biologische producten (hun brood is beroemd!), meiknolletjes en snijbiet uit eigen tuin en mooie handgemaakte cadeaus voor jezelf of voor anderen. Handgeweven en -geverfde sjaals, speelgoed, muziekinstrumenten en nog veel meer.
- In mijn post over het kabouterpad staat meer informatie over activiteiten in het Schoorls duingebied.
Il naso
19 mei 2010
In het kader van Charlotte Mason, literatuur ontmoet natuur en onze prinsen die weer vrijgelaten zijn, wilde ik u niet onwetend laten. Er is een nieuwe kikkersoort ontdekt.
Hij komt uit Indonesië, om precies te zijn uit het Foja-gebergte in Nieuw Guinea, een afgelegen gebied dat ook wel The Lost World genoemd wordt. De kikker zat verscholen in zak rijst toen een onderzoeker hem bij toeval ontdekte.
Als je een nieuwe diersoort ontdekt, mag je hem een naam geven. Het werd Pinokkio.
Is het geen dotje? Benieuwd wat er gebeurt als we deze kussen.
—
Bron: Handelsblatt (waar meer nieuw-ontdekte diersoorten staan).
Tien prinsen
7 mei 2010
And still counting.
Ze hebben nog niet allemaal de kusbare staat bereikt, maar dat zit eraan te komen.
Als de laatste voorpootjes eruit geplopt zijn en de laatste staartjes verteerd, hebben we een harem van vijftien majesteiten.
Ik ben inmiddels wel heel benieuwd naar het kasteel van de vrienden die ons deze kikkervisjes gegeven hebben.
———–
(Hier staat ons kikkerproject drie jaar geleden: Dikkopjes, Nieuwsflits en Missie volbracht.)
Missie volbracht
10 juni 2007
Het zijn echte kikkertjes geworden!
Met uitzondering van de kikker-met-één-voorpoot en een achtergebleven kikkervis, zijn ze allemaal tot volle wasdom gekomen. Die met het ene pootje zwemt dadelijk waarschijnlijk een wisse dood tegemoet, maar wij hebben in ieder geval een uniek exemplaar aan de natuur afgeleverd.
Ik dacht trouwens altijd dat de kikkervissenstaart er op een gegeven moment af zou vallen, maar dat is niet zo. Het staartje verteren ze, het wordt langzaam kleiner tot een puntje. En dan ziet zo’n minikikkertje er zo uit:
Om de verhouding aan te geven, hieronder zie je het kikkertje in twee vijfjarige handjes:
Alle lof en eer aan John, die de baby’s vertroeteld heeft en dagelijks emmertjes slootwater ging halen. Hij heeft de kikkertjes en de laatste kikkervis zojuist teruggezet in de sloot, want het schijnt dat onder jonge kikkers kannibalisme hoogtij viert als je niet op tijd fruitvliegjes aandraagt. En hoewel we nog een wintervoorraad gevriesdroogde wormen hebben liggen en we het aanschouwelijk onderwijs zo realistisch mogelijk willen houden, wou ik het risico niet nemen dat we na een lange dag buiten de deur nèt te laat zijn met het voederen. Onze taak zit erop.
Nieuwsflits
6 juni 2007
Laatste nieuws over de kikkervissen. Sinds vandaag hebben er twee voorpootjes gekregen! Of eigenlijk: één kikkervis heeft voorpootjes gekregen en één kikkervis heeft een voorpootje gekregen. Die zou waarschijnlijk tot de 99,7 procent behoren die in het wild niet overleeft *), maar wij hebben hem gelukkig gered. Wat zal de natuur blij zijn dat er straks een kikker met één voorpoot in de sloot rondhinkt!
Zo zagen ze er gisteren uit toen Philip een foto maakte:
En zó ziet het er nu uit:
Enig toch?
Nog twee mooie thuisonderwijslinks die ik vandaag tegenkwam:
- De site van Beverley Paine, een Australische thuisonderwijsmoeder. De site ziet er allesbehalve gelikt uit, maar staat tjokvol informatie, lezenswaardige artikelen en links per onderwerp. Ik kwam er langs toen iemand me tipte over een schrijfonderwijsboekje dat zij geschreven had, en ik bleef er lang hangen.
- En 20 Questions – de online versie van het bordspel. Geweldig, de computer leert terwijl je speelt. In verschillende talen (waaronder Nederlands) en voor gevorderden ook in het Engels te spelen op thema’s als ‘UK Music’ en ‘Movies’.
———————————
*) Zie waterwereld.nu onder ‘Problemen in het donderkopstadium’.
Dikkopjes
1 juni 2007
Sinds vorige week hebben we weer kikkervisjes. Jet nam ze mee uit de vijver van oma en ze wonen nu alweer zes dagen in ons aquarium. We hebben twee keer eerder dikkopjes gehad, maar beide jaren hebben de beestjes het niet overleefd. Het eerste jaar hadden ze al na twee dagen het loodje gelegd, het tweede jaar hadden we iets meer onderzoek gedaan en heeft één kikkervis (van de twaalf) het tot kikker gebracht. Hands-on natuuronderwijs vergt zo zijn offers.
Maar nu zijn we helemaal voorbereid. Met voorlichting van de informatieve website waterwereld.nu en de opgedane ervaring streven we naar een opbrengst van zeker vijf kikkers. Alle registers zijn opengetrokken, de gevriesdroogde wormen liggen paraat en de kikkervissen worden gepamperd in een bad van dagelijks vers slootwater.
De bak waarin onze nieuwe huisdieren wonen heeft eerder al dienst gedaan als vlinderbak
en toevluchtsoord voor allerhande ongewervelde hulpbehoevenden zoals wormen, slakken en niet te vergeten de zoetwatermossel die Philip redde uit de bek van een meerkoet. Ik hoop over een paar weken de metamorfose van een paar jonge kikkertjes te kunnen aankondigen.
De vlinderbak hebben we meerdere malen gekoesterd met een pakket ‘Koolwitjes in de klas’. Te bestellen bij de Vlinderstichting: een envelop met eitjes, rupsen en poppen, zodat je alle stadia van eitje tot vlinder van heel dichtbij meemaakt. Via deze link kom je op een pagina met meer informatie en een bestelformulier.
Van alle markten thuis 