Meer Star wArts
2 augustus 2011
Het is altijd mooi als twee mensen elkaar gevonden hebben. Zo kregen wij eens een uitnodiging waarin het aanstaande bruidspaar memoreerde: ‘Ajax bracht ons bij elkaar / En nu vormen wij een paar.’ Dan moet u het meer op de tribune zoeken dan op het veld.
Er zijn ook mensen die elkaar in Star Wars vinden. Ik hoop dat Philip tegen die tijd over zijn grootste fascinatie heen is (ik heb er alle vertrouwen in, we lijken het hoogtepunt inmiddels gehad te hebben), maar het is wel knap gemaakt, deze marsepeinen bruidstaart.
Van mijn mediadealer Joke kreeg ik deze nog toegespeeld: ‘Hoe Stormtroopers hun vrije dag doorbrengen’.
Nou, net als velen van ons.
Beetje kletsen.
Beetje duiven voeren.
Beetje jennen.
Beetje grenzen verkennen.
Beetje hatemail versturen.
Overigens gaat ook het leven van een trooper niet altijd over rozen.
(Mocht je je kinderen alleen naar die site met taarten en stormtroopers laten kijken: onderaan staan veel ‘popular links’ met thumbnails naar gezellige dames in diverse vormen van ondergoed.) (Geen step-ins.)
—
Mark Hamill
31 juli 2011
Beter bekend als Luke Skywalker. Dat was ‘em dus.
Maar met die baard had het net zo goed Kiefer Sutherland, Robert Redford, Hugh Laurie, Ewan McGregor (als Obi Wan Kenobi), Leonardo DiCaprio, Saddam Hoessein en misschien ook Prins Willem Alexander met five o’clock shadow kunnen zijn.
Ik vind dat zijn ogen tijdloos zijn gebleven. Op deze foto
zie je dat niet zo. Daar lijkt hij meer op Gerard Joling zoals je je die over tien jaar en twintig kilo kunt voorstellen.
Maar hier zie je het goed, vind ik.
Mark Hamill speelde Luke Skywalker in de delen IV, V en VI van Star Wars. Omdat Skywalker in de overige delen niet voorkomt, was Hamills faam eind jaren ’90, toen de tweede Star Warshausse begon, een beetje voorbij. De rest van zijn carrière heeft hij voornamelijk doorgebracht met het inspreken van stemmetjes voor animatieseries, van Avatar tot Batman en zo’n beetje de rest van het Nickelodeon-alfabet.
Hamills zoon Nathan, geboren in 1979 toen Episode V gemaakt werd, heeft nog wel een klein rolletje als Naboo paleiswacht gehad in Star Wars: The Phantom Menace, die in 1999 uitkwam.
Zelf had ik tot voor vijf jaar geleden nauwelijks van Star Wars gehoord. Ik kende alleen plaatjes van Yoda (dwerg met puntoren), Chewbacca (hondbeer), Darth Vader en Dr. Spock – maar die laatste bleek van Star Trek te zijn.
Toen Philip de films ontdekte, besloot ik mee te kijken om te begrijpen waarom hij er zo weg van was. En tegen mijn verwachting in vond ik het echt een goed verhaal. Een ware kenner zal ik niet worden, maar we hebben ons best gedaan hebben om de passie te voeden. May the Force be with you.
—-
Star wArts
28 juli 2009
Hier liep ik toevallig tegenaan. Het bleek koren op de molen van Philip, wien Star Wars’ bloed door d’adren vloeit. Hij ging er samen met Jet en vriend D. even goed voor zitten, een korte onderbreking van hun eindeloze, heerlijke zomervakantiedagen vol binnen- en buitenspelen. De foto’s komen van een site voor handige photoshoppers, met Star Wars als een van de terugkomende wedstrijdthema’s.
Onderstaande rectificatie van Rembrandts Anatomische les komt uit een wedstrijd ‘Star Wars in de beeldende kunst’. De overige 49 inzendingen kun je hier bekijken en hier zijn er nog 44. Er zitten leukerds tussen, hoor, zoals Van Goghs Death Starry Night en Botticelli’s De geboorte van Boba Fett.
Andere wedstrijdregels gelden de symbiose tussen het sterrenstelsel ver, ver hiervandaan en een willekeurige aardse beroemdheid. Van Prins Charles als Yoda tot Rowan Atkinson als Princess Leia, slechts een muisklik verwijderd via deze link en deze hier. Vooral ‘ZZ top trying to impress George Lucas’ vind ik treffend.
Overige variaties, zoals gemuteerde Jabba-ijsjes en Darth Bert hierboven, staan op dit gedeelte van de wedstrijdsite.
Tien
17 mei 2009
En dan word je op een dag wakker en heb je een kind van tien. En wat voor een kind.
Een kind dat zo groot kan denken en toch zo intens kind is. Die voor de twaalfde keer een andere cd voor zijn peuterzusje opzet als ze verongelijkt brult: ‘It zei toch: Se-sam-straat’, maar die net zo makkelijk vergeet dat ze nog maar twee is (‘Mam, Cato doet niet wat ik zeg’).
Een kind voor wie de hele wereld aan zijn voeten ligt (‘Ik wil uitvinder worden; denk je dat mensen daar behoefte aan hebben?’) en dat toch zo in de put kan zitten omdat hij een woord verkeerd gespeld heeft (‘Zie je wel dat ik dom ben’).
Een kind met een enorme fantasie en een buitensporig groot hart. Het zal je kind maar zijn. Of je vriend, je kleinzoon, je neef of buurjongen. Of je broer. Dan ben je bevoorrecht.
Klik op het boek voor voorbeeldpagina's en meer over Philip & Star Wars.
Hij wilde graag starwarspoppetjes voor zijn verjaardag. Na lang nadenken bleef het bij drie poppetjes. ‘Verder ben ik eigenlijk wel tevreden.’
Ik wilde me al gelukkig prijzen met zo’n bescheiden kind, toen hij erachter kwam welke poppetjes er buiten de speelgoedwinkel om te krijgen zijn. Hij pakte zijn Starwarsbijbel erbij om te zien welke personages hij nog miste en binnen afzienbare tijd was het ingetogen aantal van drie uitgegroeid tot een ongegeneerde hoeveelheid van dertig poppetjes. Dan hadden wij als gevers tenminste wat te kiezen.
Om het ons makkelijk te maken had hij bij ieder personage op de verlanglijst een cijfer tussen 1 en 10 gezet: hoe hoger het cijfer, des te groter was de behoefte aan het betreffende poppetje. De heb-indicatie bleek echter uitsluitend uit negens en tienen te bestaan, wat de besluitvorming er niet veel gemakkelijker op maakte. Maar met hulp van Jet (‘Deze vindt hij écht gaaf, mam’) lukte het toch om een evenwichtige selectie van goeien en slechten samen te stellen.
Eigenlijk vond ik het maar niks, alleen zo’n berg plastic als verjaarscadeau. Niet eens iets degelijks ter compensatie. Iets van ongelakt hout of zo. Iets wat jaren meegaat als bewijs van verantwoord ouderschap. Maar ik wist ook wel dat hij met die berg plastic ontzettend veel zou spelen. Ik bedoel, we zouden hem er wel echt blij mee maken. Dat is toch waar verjaarscadeaus voor bedoeld zijn. En hij wordt tien, bedacht ik, hoeveel jaar zal hij nog zo hartstochtelijk met iets kunnen spelen?
Het was een goede keuze. Hij was blij. Het waren meer poppetjes dan waarop hij gehoopt had -de grootouders hadden geparticipeerd in de aanschaf- en hij kon samen met zijn zus en zielsverwant weer hele nieuwe avonturen bedenken. Het was een mooie verjaardag.
Gesurft voor u
17 januari 2009
Leuk instrument voor ieder denkbaar onderwerp: woordpuzzeltjes. Zelfgemaakte woordzoekers om Engelse woordjes te oefenen, of Franse, namen van dinosaurussen of de Hanzesteden.
Ik heb er eentje gemaakt van Star Wars, ook reuze educatief. Via deze link kun je hem binnenhalen (met een verwijzing naar oplossingen). Op deze pagina kun je je eigen woordzoeker maken.
Nog een leuke: zelfgemaakte kruiswoordpuzzels. Vond ik handig voor geschiedenis (Wie won de Zilvervloot? Waar werd Rembrandt geboren?), maar ook daar kun je natuurlijk ieder ander thema voor bedenken. Hier de mogelijkheid om zelf kruiswoordpuzzels maken.
Als je naar de voorpagina van Armored Penguin gaat, zie je nog meer bronnen om huisgemaakte puzzeltjes te creëren.
| m | s | h | u | s | k | z | a | a | v | W | p | g | h | q | m | s | w | u | i | x | y | p |
| d | j | l | p | a | h | r | x | o | e | O | n | f | o | d | v | b | m | j | t | u | n | g |
| j | l | d | f | z | l | z | o | p | q | O | l | d | o | g | k | f | l | b | s | o | f | k |
| u | o | p | g | h | l | z | a | a | v | R | x | k | p | f | j | i | o | t | b | p | y | y |
| k | s | g | i | m | o | o | p | q | f | D | j | l | l | d | z | x | v | b | n | m | q | w |
| y | h | n | q | a | z | w | s | x | e | P | d | c | r | f | t | g | b | n | k | o | m | q |
| t | o | t | g | p | l | z | q | a | w | U | x | k | j | f | c | o | b | j | b | p | q | o |
| h | p | r | c | o | l | a | s | d | f | Z | g | h | r | t | y | i | o | l | m | p | y | m |
| j | s | v | v | b | k | c | a | k | s | Z | l | g | h | o | m | f | w | u | i | g | o | u |
| s | x | b | m | j | o | z | o | a | q | E | j | f | h | q | m | c | w | j | r | v | p | c |
| c | k | h | d | s | p | g | a | p | v | L | p | q | v | b | i | p | r | u | i | o | n | h |
Walhalla
17 april 2008
Op galactische dimensies is het natuurlijk een peulenschil, maar naar ondermaanse maatstaven hebben we er best een rit op zitten. Helemaal naar Brussel.
Naar de expo der expo’s, de moeder van alle tentoonstellingen: Star Wars: The Exhibition.
Voor iedereen die niet snapt waarom je daar zo’n moeite voor zou doen, een kleine overpeinzing: denk aan je mooiste boek, je adembenemendste muziekstuk of je heerlijkste hobby. Iets waar je echt van houdt. Stel je voor dat er voor het eerst in dertig jaar een evenement plaatsvindt dat helemaal gewijd is aan je passie. Dan wil je daar naar toe, toch?
En ook al is het niet mijn passie, soms is het heel fijn om in de hartstocht van iemand anders te delen. Twee iemanden in dit geval, Philip en Jet.
Op naar Brussel dus. Ter verhoging van de juichstemming bood vriendin J. in Mechelen een logeerplek aan, zodat we de volgende ochtend niet in de file zouden staan naar de tentoonstelling. Naast een geweldig huis met oneindig veel kamers en trappetjes heeft zij drie vreselijk leuke jongens (11, 9 en 7) om mee te spelen en bleek dinsdagavond bij hen traditioneel Vlaamse-frietendag. Hoe feestelijk kun je het krijgen?
En toen was het zover. Uitgezwaaid door J. tuften we buiten de file om in twintig minuten naar Brussel. Kaartjes gekocht (‘Mam, je sprak Frans!’ zei Jet – het was voor mijzelf ook even schrikken) en door het zwarte gordijn stapten we de expositie binnen.
Daar stonden ze allemaal: the good, the bad and the ugly. Of in ieder geval hun kostuums. En hun voertuigen,wapens, zetels en nog veel meer. Op televisieschermpjes werden kunstgrepen en computeranimaties uitgelegd, zoals de tribune van de podrace uit deel I, waarbij het publiek eigenlijk bestaat uit gekleurde wattenstaafjes.
Je kon de trucage ook aan den lijve ondervinden door jezelf laten filmen bij de Special Effects Studio, in een lichtsabelduel tegen een groene achtergrond. Zo lijkt het alsof je meespeelt in de film. De kinderen noemden hun opname Star Wars episode VII:
Er ontbraken wel wat personages, zoals Chewbacca (die gecoiffeerde hondleeuwbeer met klaaglijke brul) en over Luke Skywalker was ook nauwelijks iets te vinden. Maar de kleinste Jedi*) stond er gelukkig wel. Tijdens het Star Warsje spelen wordt Cato vaak ingezet als Yoda, want naast overeenkomsten in tongval en haardracht zijn ze ook ongeveer even groot (hij 66 cm, zij 74).
’s Middags was er een meet & greet met de personages. The Emperor**) liep gewoon vrij rond.
En prinses Leia was er.
En er waren er nog veel meer. Allemaal een tikkeltje overweldigend voor Cato.
Maar het allervetste was de Jedi Experience, een voorstelling waaraan kinderen mochten meedoen om opgeleid te worden tot jedi. Tijdens het spektakel kwam plotsklaps Darth Vader in eigen persoon opdagen, die op het nippertje verslagen werd door de padawans***).
Philip en Jet hadden de bof allebei uitgekozen te worden; een eer waar ze tot lang na de voorstelling beduusd van waren. Hier brengt Philip Darth Vader aan het wankelen,
waarna Jet hem de genadestoot toebrengt.
We konden de tentoonstelling met een gerust hart verlaten, want het kwaad was verslagen. Volgens Philip waren dit de fijnste dagen van zijn leven. In zulk soort passies deel ik graag.
———————–
*) jedi = goeierik, vredesridder
**) emperor = hoofdslechterik
***) padawan = jedi-leerling
Hoe het hier gaat
16 oktober 2007
Kom, een klein verslag van de dingen die ons op het moment bezighouden.
Philip is nog steeds in het stadium van heldenverering. De protagonisten lopen behoorlijk uiteen, Asterix, B.A. (The A-team), Zeus en Darth Vader sluiten naadloos op elkaar aan en sinds hij naar De Hobbit luistert, wil er ook nog weleens een draak in voorkomen, maar Star Wars vormt nog steeds het hoofdthema. Waar de kniebeschermer van je skeelers al niet goed voor kan zijn.
Jet zit in een groeisprongetje. Emotioneel soms wat wiebelig, maar daar helpen omhelzingen goed bij. Ze heeft zich vastgebeten in het lezen (wil iedere avond een bladzijde), rekenen (terwijl ik Philip voorzichtig richting de rekenboeken masseer, zit Jet al klaar met haar schrift en potlood) en fietsen. Na drie keer twintig minuten oefenen is het haar gelukt: ze heeft alleen nog een zetje nodig na het opstappen, maar voor sturen en remmen draait ze haar hand niet meer om.
En dan Cato. Die houdt ons allemaal bezig. Ik heb de voor haar zo typerende misthoornklanken in mime kunnen vastleggen. Voor de goede orde, het betreft hier geen boosheid of verdriet, maar gewoon een gezellig meekletsen.
Verder hebben de kinderen groentesoep met vermicelli en ballen gemaakt, geïnspireerd door Michiel van de Hazelhoeve, het boek van Astrid Lindgren waarin Michiel zijn hoofd niet meer uit de soepterrine krijgt nadat hij de laatste restjes vermicelli eruit gelikt heeft.
We hadden ook twee uitjes: in het kader van de Kinderboekenweek hebben we een voorstelling bezocht van Sanne de Bakker (schrijfster van onder meer De kleine Mozart op wereldreis), die een rapconcert gaf van haar boek Het beroemde schaap Sjrek.
En omdat het zulk mooi weer was, zijn we met negen thuisonderwijsgezinnen naar het bos geweest, waar het herfsbladeren regende, kikkers gevangen werden en een van de Amerikaanse moeders voor het eerst beukennootjes proefde. Cato proefde voor het eerst bos.
Van alle markten thuis 