En dat is ze-he-ven
19 november 2015
Kom ik gisteren thuis van college geven op een randstedelijke hogeschool (naast mijn eigen kinderen leer ik zo nu en dan ook andermans kinderen wat taal), klap ik m’n laptop open, heb ik dit aan mijn kar hangen:
‘Dekker stelt eisen aan thuisonderwijs’
Of zoals sommige kranten schreven: ‘Het kabinet wil paal en perk stellen aan thuisonderwijs’. Het begint een beetje op een Oudhollands liedje te lijken. Telt u mee?
En dat is één
We schrijven 2007. Het jaar waarin Slovenië mee ging doen met de euro, België de eerste zwarte wethouder kreeg en Nederland het burgerservicenummer invoerde. Jan Wolkers liep nog in zijn blote kont op Texel naar spuugbeestjes te zoeken.
‘Recordaantal vrijstellingen leerplicht om religie’, kopte Trouw. Als je heel goed zoekt, kun je het nog vinden in de archiefkelder van het internet: Trouw, 6 juli 2007. ‘Zelden zijn zoveel jongeren vrijgesteld van de leerplicht […] als vorig jaar. De teller reikte tot 170, het hoogste aantal in tien jaar.’
Saillant detail: dat ‘hoogste aantal in tien jaar’ kwam omdat thuisonderwijzers nooit geregistreerd werden door gemeenten – vond de overheid niet nodig. Nu besloten de gemeenten ze eens te tellen, en ja, dan kom je algauw van nul geregistreerden naar ‘een explosief aantal’. Staatssecretaris Dijksma was in opperste verwarring. Alarmbellen, noodklok, televisieopnames. Hier zou snel paal en perk aan gesteld worden.
En dat is twee
2009. Het jaar waarin Obama president werd en onze cavia Dirk het loodje legde. Het jaar waarin de minister van Onderwijs wetenschappelijk onderzoek liet doen naar thuisonderwijs in Nederland. Uitkomst: klasse, alles appiekim en voor elkaar. Thuisonderwijs doet het prima, ouders zijn betrokken en deskundig, besparen de overheid een hoop geld en thuisonderwezen kinderen zijn uiterst sociaal: Thuisonderwijs in Nederland.
En dat is drie
2011. Het jaar waarin de trekschuit en paardentram het verloren van de gemotoriseerde wagen. De mannen droegen nog een hoed en de vrouwen een voorschoot en alle winters waren koud. Het was ook het jaar waarin dat onderzoek over thuisonderwijs uit 2009 voor de kat z’n staart uitgevoerd bleek te zijn. Er was namelijk een nieuw kabinet, met een nieuwe staatssecretaris, en die ging nou eens paal en perk stellen aan die explosief groeiende groep thuisonderwijzers. Aangezien de groep bestond uit zegge en schrijve 150 gezinnen, waren er niet zo veel prominenten die op de bres sprongen om te laten zien dat thuisonderwijs een prima alternatief kan zijn. Dus sprongen we er zelf op. 2011 was het jaar waarin Jet haar entree maakte op het Binnenhof.
‘Geachte afgevaardigden…’
Met al haar negen jaren, opgedoft in haar mooiste rok met een nieuwe maillot, overhandigde Jet een petitie en stond politici te woord. En met al haar negen jaren kwam ze erachter dat politici soms vriendelijk doen in je gezicht, maar je achter je rug om verraden.
En dat is vier
2012. Het jaar waarin bekend werd dat de explosief groeiende groep thuisonderwijzers magertjes afstak tegen de groep thuiszitters. Dat bleken er namelijk 16.000 te zijn. 16.000 kinderen die wel naar school willen, maar die niet mogen. Bijvoorbeeld omdat ze te druk zijn, te ingewikkeld, of omdat ze de schoolresultaten naar beneden trekken. 2012 was het jaar waarin twee thuiszittende broers buiten de Nederlandse territoriale wateren zeilden, omdat dat de enige manier was waarop ze les konden krijgen.
En dat is vijf
2013. Het jaar waarin een nieuwe staatssecretaris OCW van zich liet horen. Staatssecretaris Dekker, die zich had voorgenomen dat, wat er verder in de wereld ook mocht gebeuren, hij in ieder geval een flinke voetafdruk in Onderwijs, Cultuur en Wetenschap wilde achterlaten. Zo voerde hij de rekentoets in, verspreidde privégegevens van basisschoolkinderen, plande een hervorming van het NWO én ging paal en perk stellen aan thuisonderwijs.
- Open brief aan staatssecretaris Dekker van thuisonderwijsstudenten 6 gymnasium
- Flashmob van thuisonderwijzers
En dat is zes
2014. Het jaar waarin Philip een pak aantrok om plaats te nemen op de publieke tribune van de Groen van Prinstererzaal in de Tweede Kamer.
Samen met andere thuisonderwijsjongeren, ouders en sympathisanten zat hij het hele notaoverleg uit, zeven uur lang. De uitkomst van het overleg was duidelijk. De Onderwijscommissie was het oneens met staatssecretaris Dekker: de Tweede Kamer wilde géén verbod op thuisonderwijs.
Ik moet oppassen dat ik er niet baldadig van word. Want het is natuurlijk best belangrijk. Ook als de wereld in brand staat, mensen huis en haard verlaten om hun geloof te mogen belijden en hun kinderen in veiligheid te brengen, ook als veertig miljoen Amerikanen moeten leven van voedselbonnen en terreur rondraast als een briesende leeuw. Ook dan is het belangrijk om de vrijheid van opvoeding en onderwijs te verdedigen. En het houdt je van de straat, hè. Maar als u het niet erg vindt, wou ik nu even verdergaan met lesgeven.
Philip (16) en Cato (8)
Storm na de stilte
27 september 2014
Terwijl ik bezig was met het nakijken van de 8000 woorden die naar de Tweede Kamer zouden gaan voor het debat van aanstaande maandag, bedacht ik hoe bizar het allemaal is.
De wereld staat in brand, hele volkeren weten niet waar ze het zoeken moeten, Nederland moet alle zeilen bijzetten, en waar wordt aanstaande maandag door onze regering zeven uur lang over gedebatteerd? Of 400 kinderen met toegewijde ouders het onderwijs mogen krijgen waarop zij floreren.
De hete aardappel van het onderwijsbeleid die wordt doorgegeven om je vooral niet druk te hoeven maken over grotere dingen. En waarom is het een hete aardappel? Omdat iedereen, ook alle leden van de vaste Kamercommissie van OCW, wel weet dat thuisonderwijs prima is. Iedere keer stelt iemand weer een onderzoek voor, om het nou eens écht zeker te weten, en iedere keer blijkt, jawel, dat het inderdaad uitstekend gaat. Goed onderwijs, betrokken ouders, groot netwerk, maatschappelijk betrokken kinderen, sociaal-emotioneel prima.
Weet u nog dat Jet in de Tweede Kamer was? En hoe ze zich later verraden voelde door de SP? Dat was 2011. De minister besloot, nadat zij uitgebreid onderzoek had laten doen, dat thuisonderwijs goed was en dat het beter geregeld moest worden. Maar ja, toen kwam er een nieuwe regering. En toen werd het 2013 en begon het hele circus opnieuw.
Weer brieven, weer een petitie, weer een onderzoek. Twee dertienjarige meisjes die eindexamen gymnasium deden schreven staatssecretaris Dekker en mevrouw Straus van de VVD, om te vertellen wat thuisonderwijs voor hen betekent. Zes prominente wetenschappers op het gebied van Onderwijs- en Opvoedkunde schreven een brandbrief om te pleiten voor thuisonderwijs.
Er werden werkbezoeken georganiseerd om politici te laten kennismaken met thuisonderwijsgezinnen en een dagje mee te lopen. Het feit dat sommigen daar tijd voor vrijmaakten
en PvdA en VVD er niets van wilden weten, was veelzeggend.
Ondertussen emigreerden gezinnen naar Engeland, Frankrijk en België, zoals dit gezin uit Assen, dat gewoon goed onderwijs wilde voor haar dyslectische zoon. En gezinnen met ‘lastige’ kinderen zijn niet de enige die zullen emigreren.
‘Verbied thuisonderwijs niet, het jaagt waardevolle gezinnen weg’
Gisteren verscheen in NRC een paginagroot artikel van Daniel Erasmus, een succesvolle expat die zich ook zorgen maakt over een dreigend verbod. Hij schrijft over de expats die Nederland hebben uitgekozen vanwege het klimaat van tolerantie én de mogelijkheid om thuisonderwijs te geven: ‘Laten we de traditie voortzetten en zeker stellen dat Nederland de beste optie blijft voor deze waardevolle gezinnen om zich hier te komen vestigen.’
Erasmus noemt het voorbeeld van grote namen uit Silicon Valley die iedere school ter wereld kunnen betalen en er toch voor kiezen om thuisonderwijs te geven:
‘Waarom zou Jeff Bezos [oprichter van Amazon] met zijn twintig miljard dollar zijn kinderen thuisonderwijs geven? Wat weten hij en zijn vrouw Mackenzie wat u niet weet? Zij weten dat de toekomst van het onderwijs ligt in de som van ontdekkingen die thuis gedaan worden –niet in de hagelwitte papieren van het overheidsbeleid.’
Mocht je toevallig dit weekend op het hockeyveld Loes Ypma tegen het lijf lopen, of Sander Dekker, Ton Elias of Karin Straus in de concertzaal, wil je ze dan over ons vertellen? Er is een grote kans dat er maandag korte metten gemaakt gaat worden met de hete aardappel. Ondanks de openheid, ondanks de positieve onderzoeken, ondanks bezorgde expats, ondanks politici van CDA, PVDD, PVV, SGP en CU die bereid waren om zich in te lezen en op bezoek te komen en ondanks hoogleraren Onderwijs- en Opvoedkunde die zich zorgen maken over de teloorgang van de vrijheid van onderwijs.
—
- ‘Verbied thuisonderwijs niet, het jaagt waardevolle gezinnen weg’ door Daniel Erasmus verscheen op 26 september 2014 in NRC Handelsblad. Te lezen via de NRC-site (betaalmuurtje van 29 cent) of hier via blendle.nl. Als je je aanmeldt bij Blendle krijg je 2,50 euro om artikelen te lezen.
- Zie ook ‘Een week uit het leven van …’ voor een ieder die niet op werkbezoek is geweest maar toch wil zien hoe een weekje thuisonderwijs in zijn werk gaat.
Flashmob
4 december 2013
Alsof u er zelf bij was.
Ondertussen
25 november 2013
Voor je het weet ben je zomaar drie weken en tien jaar verder. Wat is er allemaal gebeurd?
Best veel. Jette is twee hoofdstukken opgeschoten in haar wiskundeboek, Victoria heeft vijftig nieuwe woorden geleerd, waaronder ‘Sinterklaasjournaal’ en ‘flashmob’ (uitspraak nog niet helemaal vlekkeloos), Philip heeft de nominativus en accusativus tot zich genomen en Cato heeft alle boekjes uit de thrillerserie van Juf Fiep gelezen (waarmee we naast Sylvia Vanden Heede officieel Corien Oranje aan de ultrakorte whitelist van leuke AVI-schrijvers hebben kunnen toevoegen).
O ja, en dan was er nog de Toestand. Eigenlijk ben ik er wel klaar mee. Maar ja, je kunt geen blog over thuisonderwijs in stand houden zonder thuisonderwijs. En als je een klein groepje bent (250 gezinnen met zo’n 400 kinderen in totaal) dan zul je het voor jezelf moeten opnemen. Dat is geen zieligdoenerij, dat is gewoon de consequentie van een minderheid zijn; een onbekende, niet al te sexy minderheid. Als je jezelf niet verdedigt, zal niemand anders het doen.
Dus hebben we het de afgelopen weken wat luider voor onszelf opgenomen (als ooit nog iemand zegt dat ik met thuisonderwijs te veel in mijn comfortzone blijf zitten, bijt ik hem in zijn oor).
We brachten bezoekjes aan politieke partijen, praatten mee in radioprogramma’s en ontvingen journalisten en fotografen thuis.
Foto: Werry Crone
Een werkgroep thuisonderwijzers besloot een flashmob te organiseren. Actievoeren is niet mijn ding, maar als er gedanst wordt, heb ik gezinsleden die daar geen weerstand aan kunnen bieden.
Klappen met een sjaal in je hand vergt oefening. Jet blauwe sjaal, Cato rechtsonder met roze. Foto: ikkrijgthuisonderwijs.nl
Dus werd er gerepeteerd. Nog eens en nog eens en nog eens.
Foto: ikkrijgthuisonderwijs.nl
Totdat de choreografe zag dat het goed was. Toen mochten ze dansen. Eerst bij het Binnenhof en later op station Den Haag Centraal.
Foto: Cathelijne X
Hier een filmpje van de flashmob in vijf minuten. Wat ik verbazingwekkend vond, was dat zo’n kleine groep thuisonderwijzers zo’n verscheidenheid aan beroepen in zich herbergt. Ik kende al psychiaters, biologen, pedagogen, pabo’ers, economen, scheikundigen, jeugdwelzijnswerkers, een raketgeleerde van ESA en een cassière van Albert Heijn, maar ik wist niet dat er ook professionele dansers bij zaten, en grafisch vormgevers. En beveiligingsagenten in spe.
Samen met jongens uit zijn thuisonderwijsgroep maakte Philip deel uit van de security tijdens de flashmob.
Foto: Michelle vdB
Ik zei dan wel dat wij onszelf alleen verdedigen, maar dat is niet helemaal waar. De laatste weken waren er veel mensen die niets met thuisonderwijs hebben en zich toch belangeloos inzetten, omdat zij vonden dat het onderwerp dit piepkleine groepje overstijgt en de algemene vrijheid van onderwijs en opvoeding raakt. Mensen die brieven stuurden naar kranten en politici, vrije dagen namen om te helpen bij de flashmob, mensen zoals jullie, die de moeite namen om de petitie voor ons in te vullen. Die petitie werd trouwens op 14 november overhandigd. 3501 handtekeningen waarvoor, om met de Wilde Ganzen te spreken, onze hartelijke dank.
Ten slotte was er nog een bijzonder gezelschap dat het voor ons opnam. Het waren zes Nederlandse wetenschappers, onder wie hoogleraren Opvoedkunde, Onderwijsrecht en Onderwijskunde die een verklaring opstelden tegen het voornemen van de staatssecretaris om thuisonderwijs af te schaffen. Een soort brandbrief: ‘Thuisonderwijs heeft ook in Nederland recht van bestaan’.
Klik voor pdf
In de brief weerleggen zij punt voor punt alle bezwaren van de staatssecretaris en leggen zij, ook aan sceptici, uit waarom thuisonderwijs niet verkeerd is en waarom het nooit om grote aantallen zal gaan.
Bijzonder hè? Het is een beetje alsof de Bond van Slagers het opneemt voor een groepje vegetariërs dat gedwongen gaat worden vlees te eten. Zes deskundigen die er niets bij te winnen hebben om hun nek uit te steken, die niet betaald worden door lobbyisten of multinationals en zich zomaar uitspreken voor een onderwijsgroep waar nogal wat misverstanden over bestaan. Niet iets waar je als wetenschapper aanzien mee verwerft. Dat zullen zij alleen doen als zij ervan overtuigd zijn dat er echt iets verloren gaat met het verbieden van thuisonderwijs.
—
- De Tweede Kamer gaat zich in januari buigen over het onderwerp en zal dan beslissen of thuisonderwijs mag blijven bestaan in Nederland. Het ziet er slecht uit: een meerderheid in zowel Tweede als Eerste Kamer wil een verbod – een wetswijziging kan er dus snel doorheen zijn. Dit komt doordat de VVD, die twee jaar geleden uitgesproken vóór thuisonderwijs was en de vrijheid van onderwijs hoog in het vaandel droeg, zonder opgaaf van reden van mening veranderd is.
Hulp gevraagd
3 oktober 2013
Mag ik je iets vragen? Een kleine gunst? Het zit namelijk zo: in juni, vlak voor het zomerreces, heeft staatssecretaris Dekker aangekondigd dat hij thuisonderwijs in Nederland gaat afschaffen.
Nu hoor ik je denken: welnee. Twee jaar geleden stond Jet toch nog voor de Kamercommissie OCW? Twee jaar geleden besloot de minister van Onderwijs toch dat thuisonderwijs prima verliep? Ze had het immers laten onderzoeken en het ging hartstikke goed, sociaal-emotioneel en cognitief!
‘Ik zal de vrijstelling op grond van richtingsbedenkingen dan ook laten vervallen en zal een wetsvoorstel hiertoe voorbereiden. Dit wetsvoorstel komt in de plaats van de eerdere toezeggingen van minister Van Bijsterveldt met betrekking tot thuisonderwijs.’1)
Ondanks al het onderzoek en de positieve beoordelingen heeft staatssecretaris Dekker besloten dat hij de wet gaat veranderen, want hij vindt thuisonderwijs niet goed. Ziet u het woordje ‘vindt’? Het is de enige onderbouwing die de staatssecretaris in zijn brief gebruikt. Het gekke is dat je als staatssecretaris tegen al het bewijs2) in iets kunt vinden, omdat je het zelf niet begrijpt, omdat het ongemakkelijk voelt of omdat je er geen grip op kunt krijgen – en dat je dan, als liberale volksvertegenwoordiger, kunt besluiten de vrijheid van mensen in te perken.
We zouden naar België kunnen verhuizen, of Frankrijk, Engeland, Spanje, Oostenrijk, Canada, de VS of zo’n beetje elk willekeurig land in de wereld. Maar waarom zou je hier iets afschaffen waar we niemand mee lastigvallen, wat niemand iets kost3), waar geen misbruik van gemaakt wordt en wat voor een paar honderd kinderen zo goed werkt?
Ik vind niet dat alle kinderen thuisonderwijs moeten krijgen. Ik vind het fantastisch dat we in Nederland zo veel goede scholen hebben, zo veel goede meesters en juffen die hard werken om de kinderen geweldig onderwijs te geven. Dat is een groot goed.
Maar vrijheid van onderwijs is ook een groot goed. De vrijheid om te mogen kiezen wat het beste is voor jouw kind, jouw gezin, jouw situatie.
Als je een van de 915 mensen bent die maandag op dit blog terechtkwam, is de kans is groot dat je hier was uit nieuwsgierigheid. Nieuwsgierigheid is geweldig, daar komen de prachtigste dingen uit voort. Je hoeft het niet met me eens te zijn, maar praat erover, stel vragen. Stuur het door, zegt het voort. Alles wat je blootlegt, wordt minder eng.
En dan nu die gunst. Er is een petitie opgesteld om het verbod op thuisonderwijs te stoppen. Wil je die voor ons tekenen?
Klik op de knop om naar de petitie te gaan.
Niet dat die paar handtekeningen wonderen verrichten, maar je laat ermee zien dat de democratie wel wat kan hebben. Dat de angst voor thuisonderwijs ongegrond is. Je bevindt je in goed gezelschap, hoor. Ik zag hoogleraren voorbijkomen, schrijvers, grootouders, juffen, meesters, iemand die ondertekende met ‘de trotse tante van een kind dat ook zulk onderwijs krijgt’ en er was zelfs een dappere leerplichtambtenaar. Maar je kunt de petitie ook anoniem tekenen, let dan even op het vinkje onder je e-mailadres.
Mede namens Victoria,
namens Cato,
namens Jette
en namens Philip,
dankjewel!
———————-
- Het verslag over Jette in politiek Den Haag.
- Een verwante post: ‘Ik wil geen actievoeren.’
1) De brief van staatssecretaris Dekker staat hier.
2) Hier een lijstje onderzoeken op verschillende gebieden: sociaal-emotioneel, cognitief, maatschappelijk betrokken en hoe-zit-dat-met-vervolgopleidingen. Veel ervan staat ook in het hoekje met veelgestelde vragen.
3) In 2013 kost een kind op de basisschool 5900 euro en op het voortgezet onderwijs 7.381 euro. Thuisonderwijzers krijgen geen vergoeding en besparen de staat dus jaarlijks veel geld. Bron: Rijksoverheid.
Elk een eigen hamer
29 november 2012
U beseft het niet, maar het had een haartje gescheeld of er was helemaal geen gesteggel geweest over die zorgpremie. Geen Griekse toestanden, geen kiezersbedrog. Philip en Jet hadden namelijk bijna de boel overgenomen. Ze zaten al op het Binnenhof – zo dicht waren ze bij de macht.
De hele Tegenpartij was samengesteld. Henkie de Knip van reisburo Tornado op Buitenlandse Zaken, Henk Lannée van Lannée Ciné en Video op OCW.
Ze deden alsof ze geïnteresseerd waren in een rondleiding, maar dat was deel van het masterplan. Terwijl de jongens van WODAN het Binnenhof schoonveegden, luisterden Philip en Jet zogenaamd aandachtig naar een verhaal over de parlementaire democratie.
Het idee zat ingenieus in elkaar. Vanaf 9.30 uur werden de vip-kaarten om hun hals gehangen en zouden zij achtereenvolgens een film kijken, quizvragen beantwoorden, een fotospeurtocht wandelen en de Tweede Kamer bezoeken. Het programma duurde drie uur; tijd genoeg voor een staatsgreep.
Na de plichtplegingen zouden zij de populaire partijpotpourri aanheffen en in polonaise rond de Hofvijver trekken, om vervolgens in één streep door te stoten naar het Binnenhof. Daar zouden ze plaatsnemen op het pluche en er altijd blijven zitten.
Toen sloeg het noodlot toe. Jet kreeg wroeging. Moesten ze het wel doen? Waren die 80 zetels niet te hoog ingezet? De miljoenen van de pensioenen waren al verdampt. En dat ene punt uit het partijprogramma: ‘Weg met de intellectuelen’, dat in de hitte van de partijvergadering door de vrije jongens was aangevoerd, dat schuurde toch een beetje. Zeker nu Jet drie kaartjes had verdiend met haar goede antwoorden tijdens de quiz.
Philip probeerde de boel nog te redden. Linksachter ziet u hem via zijn oortje de jongens van WODAN in bedwang houden. Die waren al op weg naar het bordes om het Wilhelmus te toeteren in hun Amerikaanse wagens.
Het mocht niet baten. De hele coup is een stille dood gestorven. Ik had er al half en half op gerekend dat dit mijn nieuwe uitzicht zou worden.
—
Koot & Bie – De nagelaten tapes van Jacobse en van Es
Hoe Jacobse en Van Es overleggen over de formatie, de ministersposten van de Tegenpartij verdelen en zichzelf al zien staan op het bordes.
—
Handige links
- Als voorbereiding op de rondleiding keken Philip en Jet iedere dag het laatste achtuurjournaal op nos.nl. Ook maakten ze het blokboek Staatsinrichting van uitgeverij Kinheim en praatten we veel over de verkiezingen.
- Hier zijn alle rondleidingen op en om het Binnenhof te boeken. Iedere zondag is er een kinderrondleiding met bezoek aan de Ridderzaal.
- Voor jongere kinderen is het luisterboek Fred krijgt een lintje van Joris Lutz de moeite waard.
- Boek om te vermijden: Verstand van Nederland, leesboek van Zeger van Mersbergen. Dat in de titel de aanwijzing ‘leesboek’ staat, had natuurlijk een alarmbel moeten laten afgaan – een echt boek heeft geen leeshint nodig. Maar omdat er zo weinig over staatsinrichting te vinden is, had ik het boek toch gehaald. De tweede alarmbel, een zuchtende Philip die alles aangreep om het niet te hoeven lezen, pikte ik wel op. Het is een vreselijk verhaal, waarbij geprobeerd is zoveel mogelijk informatie in een slechte tekst te proppen.
Onvrijwillig thuisonderwijs
21 augustus 2012
Daar hoor je gek genoeg weinig over, zo in verkiezingstijd. Hele tijdlijnen worden volgetwiet over de pak ‘em beet 300 kinderen die weloverwogen en met volle toewijding van hun ouders en omgeving thuisonderwijs krijgen. Maar de 16.000 kinderen die in Nederland niet naar school mogen, die zie je bijna niet voorbijkomen.
16.000 kinderen die geen school wil hebben. Bijvoorbeeld omdat ze het examengemiddelde omlaag kunnen trekken. Of omdat hun leerproblemen te onhandig zijn. Overigens beurt de school nog wel altijd de 7800 euro voor ieder kind dat ze géén lesgeeft. En 16.000 maal schoolgeld voor thuiszittende kinderen is best veel weggegooid belastinggeld.
Dat is mal, hè? Daar hoor ik nou nooit over: en het sociale aspect dan? Of: hoe weet je of dit kind wel het juiste niveau heeft? Of: die 16.000 kinderen krijgen toch geen goede afspiegeling van de maatschappij?
Nu we het er toch over hebben: na lang zoeken vond ik in de krochten van internet een schrijven van het Ministerie van OCW waarin staat dat er ieder jaar meer dan 40.000 kinderen zonder diploma van school komen. Toen ik héél goed las, kon ik ze zelfs horen mompelen dat er iets aan gedaan moest worden. Maar ik zag er niks over op Twitter. Geen politicus die goede sier wilde maken door te roepen: ‘Ieder kind heeft recht op goed onderwijs!’ Geen Amsterdamse wethouder die bij DWDD ging zitten om eens flink met de vuist op tafel te slaan.
Omdat politici het niet opnemen voor de 16.000 kinderen, zijn er nu twee jongens die zelf in de media vertellen dat ze graag naar school willen, maar niet mogen. Met een vader en moeder die helemaal geen thuisonderwijs willen geven, maar die moeten. De ouders willen gebruikmaken van de Wereldschool. Dus gaan de jongens de zee op. Dan kunnen ze in hun bootje tenminste leren, terwijl ze langs België, Portugal en Groot-Brittanië varen. Vrijdag vertrekken ze. Nou maar afwachten of ze een goede afspiegeling van de maatschappij krijgen.
Het gesprek begint na 9 seconden.
Ook in silverlight op de site van Knevel & Van den Brink.
—
- Vijf vragen met antwoorden over thuiszitters.
- Uit onderzoek blijkt dat kinderen die vrijwillig thuisonderwijs krijgen, het overigens uitstekend doen. Zie hier.
Van alle markten thuis 