Onzen Dirk
13 januari 2009
Vijf jaar geleden kochten we twee cavia’s. Eigenlijk zouden we één cavia kopen, maar ja, hoe gaan die dingen.
Je komt bij een mevrouw die cavia’s fokt in haar achtertuin en hebt afgesproken dat je een babycavia wilt. Dan zegt die mevrouw dat cavia’s kuddedieren zijn en dat je er eigenlijk twee moet hebben. Op z’n minst. Liefst drie. En hoewel je weet dat bijna iedereen gewoon één cavia in een hokje houdt, denk je dan toch aan de natuurlijke habitat van de cavia. En je vergeet dat de cavia’s in deze achtertuin de pampa’s allang vergeten zijn. Toevallig heeft die mevrouw juist twee babycavia’s in een nestje. Vrouwtjes, ook nog eens. Die kunnen nog beter samenzijn dan mannetjes. En voor je het weet sta je buiten met twee caviazussen van zes weken oud. Terwijl je eigenlijk geen huisdierentype bent.
Maar gelukkig heb je een dochter van bijna twee die heel veel van dieren houdt.

Jet (2 jaar) aait zwijntje ~ mei 2004
Dat dochtertje wil het liefst voordurend met de cavia’s op schoot zitten, wat goed is, want daar houden cavia’s van en dan worden ze tam. Om ongelukken te voorkomen heb je wel gezegd dat het dochtertje altijd eerst moet vragen of ze de cavia’s mag optillen. Dus komt zij soms de keuken in met onder iedere arm een cavia en vraagt: ‘Mag cavia optillen?’ Waarbij je je schrik probeert te verbergen omdat je bang bent dat zij de babycavia’s op de keukenvloer laat vallen, en je haar voorzichtig naar de bank loodst.

Jet (2) met cavia ~ juni 2004
We noemden ze Dirk en Peter, naar Philips favoriete muziekduo in die dagen. En we zeiden meestal ‘onzen Dirk’, omdat we eens een Vlaams echtpaar hadden ontmoet dat zo over hun zoon sprak (‘Nee, onzen Dirk is nog niet aan de vrouw’) en dat vonden we grappig.
Maar nu is onzen Dirk dood. Zonder voorteken ineens languit met zijn snuit in het voerbakje. Philip en Jet waren heel verdrietig. Cato begreep er niets van. Ze herhaalde telkens opgewekt: ‘Tavia dood?’ en vond het wel fijn dat hij nu niet wegliep als ze hem wilde aaien.
Het hoort er natuurlijk bij, bij huisdieren. Zus Peter maakt het vast ook niet lang meer, het zijn tenslotte kuddedieren. Die sterven vast van verdriet. We zullen nog maar even extra aaien.