DCI Philip en de moord bij het meer
20 maart 2014
U denkt natuurlijk dat we maar wat lopen te lanterfanten hier, met dat armoeiige aantal blogposts. Neen, mijnheer. Er wordt gewerkt. In alle opzichten.
Als akte van bewezen diensten zal ik de komende tijd wat achterstallige werkzaamheden posten; al was het alleen maar omdat de kinderen zelf zo graag teruglezen wat ze allemaal gedaan hebben. En dan heb ik meteen een leuke binnenkomer: Philip heeft zijn eerste collegereeks met goed gevolg doorlopen, aan de Universiteit van Strathclyde. De Universiteit van Strathclyde? Jazeker, de Universiteit van Strathclyde.
Ik had bij collega Josh gezien dat haar dochter online een universitaire cursus plantenbiologie had gedaan (kijk maar). Vervolgens werd ik door collega Katrin getipt over een keuzevak dat Philip misschien leuk zou vinden: een inleiding in forensisch onderzoek.
Het bleek inderdaad tot de verbeelding te spreken: Philip zag zichzelf al bloederige taferelen fotograferen, slinkse vragen stellen aan oude dames in rietgedekte landhuizen, ijsberen door verhoorkamers met onwillige verdachten, om peinzend vanachter een pul verschraald bier het vraagstuk op te lossen. Op het nippertje uiteraard, met gierende banden en getrokken pistool. En het oude dametje bleek een valse travestiet met een vadercomplex en een mausoleum van noodlottig omgekomen buurtbewoners in de achtertuin.
Zo kwam het dat we Philip inschreven bij de Universiteit van Strathclyde te Glasgow, voor het online-college ‘Introduction to forensic science’, een case study van een waargebeurd misdrijf onder de veelzeggende titel ‘Murder by the Loch’.
Loch Lomond, Schotland
Het werd niet helemaal de Midsomer Murders die hij in gedachten had, maar het was zeker de moeite waard. Zelf had ik me wel een beetje verkeken op de hoeveelheid tijd die er voor mij persoonlijk in ging zitten. Omdat het een bachelorvak is, en Philip (14) wel goed is in Engels, maar zijn taalbeheersing niet vloeiend is, had ik beloofd hem erbij te helpen – vertalen en uitleggen waar nodig. Dat betekende dat ik dus ook vier uur per week aan de schotwonden en vingerafdrukken zat.
Nou mag ik graag een gezellige detective zien, bij voorkeur met wasabinootjes en een glaasje rood, maar na vier weken had ik de wetenschappelijke disputen over dna-onderzoek, bloedspetterpatronen en schoenzool-analyse wel een beetje gehad. De laatste twee modules heeft Philip daarom in zijn eentje gedaan. En kijk eens naar het resultaat.
Hij heeft er twee weken langer over gedaan dan ervoor stond, maar hij heeft alle toetsen gehaald, met een gemiddelde van 92%. Het voelt meteen een stuk veiliger in huis.
—
- Hier meer over de ‘Introduction to forensic science’.
- Philip schreef zich in bij Futurelearn, een verzamelplek van Massive Open Online Courses (MOOC’s). Via dit platform en vergelijkbare aanbieders als Coursera en edX, kun je kiezen uit duizenden colleges van universiteiten over de hele wereld. Als je googelt op ‘MOOC’ kom je nog veel meer tegen.
- Tip: als je moeite hebt om het Engels te verstaan (Philip vond het Schotse accent van de voice-over best lastig), dan helpt het om de Engelstalige ondertiteling aan te zetten. Vaak bevatten colleges een ondertiteling voor doven en slechthorenden; door de tekst te horen en tegelijkertijd te lezen, krijg je er veel meer van mee.
- Twee jaar geleden deden Philip en Jet ook een Schooltv-les over erfelijkheid aan de hand van forensisch onderzoek: Wie is de dader?
Forensisch onderzoekertje spelen
18 april 2012
Philip en Jet hebben pas een programma afgerond over erfelijkheid. Niet uit een biologieboek, maar je reinste CSI.
Wie is de dader? is een biologieproject van Schooltv voor de eerste klassen van het voortgezet onderwijs. De zaak is als volgt. Er is een moord gepleegd in het Allard Piersonmuseum en misdaadverslaggever John van den Heuvel zal de zaak onderzoeken. Jij hebt de schone taak hem daarbij te helpen.
Het project bestaat uit drie tv-afleveringen en een online spel. Op het plaats delict verzamel je sporen die je in een virtueel laboratorium verder onderzoekt. Gaandeweg leer je steeds een beetje meer over erfelijkheid, chromosomen, DNA, cellen (verschillen tussen planten- en menselijke cel) en vingerafdrukken. Vervolgens moet je een schuldige aanwijzen en deze voor de rechter brengen. Onwijs leuk gedaan.
Philip en Jet hebben uiteindelijk de juiste dader gevonden, hoewel ze één aanwijzing verkeerd geïnterpreteerd hadden. Let erop dat je alle dossiers en filmpjes in het spel bekijkt; ze bevatten meer informatie dan in de tv-uitzendingen gegeven wordt.
Als historische curiositeit geef ik nog de Lombrosotest mee: kun je een misdadiger op zijn uiterlijk herkennen? Cesare Lombroso, de negentiende-eeuwse Italiaan naar wie de methode vernoemd is, dacht van wel. Hij was gevangenisarts en criminoloog en ervan overtuigd dat een criminele inborst erfelijk bepaald is. Zo vond hij dat je aan het uiterlijk van mensen kunt zien of zij misdadig geboren zijn. Diepliggende ogen, brede kaken, vlezige lippen, afwijkende oren – het zijn allemaal aanknopingspunten.
Nou heb ik aan een half woord genoeg, dus ik zeg: heterdaadje.
En dan heb ik de tronie van Hans van Breukelen nog het voordeel van de twijfel gegeven.
Je kunt hier een Lombrosotest over schrijvers doen. Bepaal zelf: is het een schrijver of is het een crimineel?
Keyser Söze?
—
Schooltv-programma Wie is de dader?
Van alle markten thuis 