Berenjacht

31 mei 2008

Rosen & Oxenbury, We\'re going on a bear hunt

Philip en Jet genieten al een paar weken van onderstaand filmpje. Het wordt gespeeld door Michael Rosen, schrijver van de klassieker We gaan op berenjacht en het werd vertoond in het Britse kinderboekenmuseum Seven Stories in Newcastle.  

Naast de boeken waar ik vorige maand (hier) al over schreef, lezen we ook dikwijls Engelstalige boeken die we al in het Nederlands kennen, zoals deze Berenjacht.

Overigens willen de kinderen de laatste week liever Duits leren (het zal de tijd van het jaar wel zijn, zie mei 2007), dus lezen we momenteel Elefant und Krokodil van Max Velthuijs, die we in het Nederlands kunnen dromen. Verder nog een aantal andere leuke Duitse prentenboeken gevonden in de bibliotheek, waaronder het gedicht Du bist da, und ich bin hier  van Franz Wittkamp. Leuk hoor. En goed om mijn eigen uitspraak van het Duits weer eens op te putzen.

Vriendjes

9 juni 2007

Vandaag was Philips beste vriend de hele dag bij ons. De aansluiting met D. (9) is altijd indrukwekkend. De kinderen hebben precies dezelfde manier van spelen: met oneindige fantasie en minimale middelen, zonder grotemensenbeperkingen als logica en chronologie sluiten Asterix, geheim agenten en wilde paarden naadloos op elkaar aan. Het is fascinerend om te zien hoe de kinderen elkaars spel aanvullen en compromissen sluiten. Vandaag hebben ze met z’n drieën weer eindeloos avonturen beleefd, John is nog een paar uur met hen naar het heempark geweest en ’s avonds is D. blijven eten.

Gisteren was vriend A. (6) jarig.  Zijn moeder is een vriendin van me en behoort met haar twee zonen tot de harde kern van onze regionale thuisonderwijsgroep. We spreken vrijwel wekelijks ergens af. Nu was het ook weer gezellig; de kinderen speelden, wij zaten in de tuin en smulden van M.’s taarten. Omdat het een klein uur rijden is naar hun huis, hebben we onderweg het luisterboek van Ronja de roversdochter gedraaid. Meestal gaan we een à twee keer per week naar een uitstapje waarvoor we een poos in de auto moeten zitten en van die reistijd maken we altijd gebruik door boeken, hoorspelen of muziek te luisteren.

Wat kinderliedjes betreft is de Canadese zanger Raffi sinds lange tijd onze lieveling. Hij gebruikt aansprekende thema’s en articuleert duidelijk, daar hebben de kinderen redelijk wat Engels van opgestoken. Ik was hem ooit op het spoor gekomen toen Jet een liefde voor beloega’s had opgevat en Raffi daar een liedje over gemaakt bleek te hebben. Inmiddels hebben we zeven van zijn cd’s. Om een indruk te geven hier de eerste minuut van ‘Baby Beluga’.