Of: hoe vijf kinderen opgroeien zonder school
Aanvulling bij blogpost ‘Gouwe ouwe’.
Het schrijverscollectief en Fiel van der Veen (ill.), 100 jaar geleden. Voorbeeldpagina’s van hoofdstuk 1, bladzijde 7-15. Als je op de foto’s klikt, openen ze in groot formaat in een nieuw venster.
—–
Isaac Bashevis Singer, Kinderverhalen. Voorbeeldpagina’s van het verhaal ‘Lepe Todie en Lyzer de vrek’, bladzijde 197-200. Als je op de foto’s klikt, openen ze in groot formaat in een nieuw venster.
Before They Pass Away
door Jimmy Nelson
Beeldschone foto's van beeldschone mensen. Zonder opsmuk maar met de ziel in de ogen. Deze ligt altijd voor het grijpen.
De dans van de blinde bruid
door Henk van Wijk
Op de gezamenlijke plank van Philip en Jet. We gaan langzaam, want iedere halve bladzij levert mooie gesprekken op en veelomvattende inzichten. Over de geschiedenis, toekomst en het wezen van de kerk. The glory & the shame, de verdeeldheid en de absolute schoonheid.
Twee steden
door Charles Dickens
Nog niet in begonnen, staat op de lijst voor het komende schooljaar. Oliver Twist was een enorm succes, maar bij Grote verwachtingen nam de animo halverwege af. Nu deze proberen, ook al is ie danig toe aan een nieuwe vertaling. De laatste die ik kon vinden dateert uit 1971.
The Help
door Kathryn Stockett
Ik lees 'm voor in het Nederlands, dan heet ie Een keukenmeidenroman (de Engelse titel is treffender). Ik pas enige censuur toe bij het voorlezen, maar het verhaal is mooi, een beetje spannend en geeft stof tot uitweiden, zodat Cato en Victoria laatst ademloos mee zaten te luisteren naar een orerende Martin Luther King: 'I have a dream that one day every valley shall be exalted, and every hill and mountain shall be made low....'.
The Ode Less Traveled
door Stephen Fry
Mijn poëtische zoon wil nog poëtischer worden. Hence deze schriftelijke cursus poëzie. Fry is een meester.
Spaar de spotvogel
door Harper Lee
Klassieker natuurlijk. Gekozen naar aanleiding van The Help, zie de gezamenlijke plank.
The Rosie Project
door Graeme Simsion
Hier was ik zelf bij toeval tegenaan gelopen en terwijl ik aan het lezen was, wist ik: dit is wat voor Philip. En dat is ook zo. Heel geestig.
In de ochtend van het leven
door Theo Thijssen
Het hele oevre van Thijssen moet verplicht worden voor alle scholieren. En voor alle juffen en meesters. Voor iedereen eigenlijk. Gelukkig vindt Jet dat ook. Taalgebruik, thematiek, tijdgeest - het is geschiedenis, maatschappijleer, humor, naastenliefde, psychologie, retorica en logica in een.
Oom Wolfraam en mijn chemische jeugd
door Oliver Sacks
Het was even zoeken, maar dit wordt het komende jaar Jettes scheikundeboek.
Samen op het eiland Zeekraai
door Astrid Lindgren
Deze Lindgren hadden we gek genoeg nooit eerder gelezen. Ik nog steeds niet, maar Jet inmiddels wel en ze vindt 'm heerlijk.
Helden, mensen die de wereld mooier maakten
door Janny van der Molen
Jet heeft genoten van dit boek, nu is de beurt aan Cato.
Het betoverde land achter de kleerkast
door C.S. Lewis
Niet schieten, maar geen van ons is ooit verder gekomen dan het tweede boek van Narnia. Noch als leesboek, noch als luisterboek, noch als voorleesboek. Ik hou van bijna al zijn werk, en er zijn tijden geweest dat ik met C.S. Lewis opstond en met hem naar bed ging, maar Narnia... ik weet niet. Cato gaat het nog een keer proberen.
Meester Pompelmoes
door Hans Andreus en Charlotte Dematons (ill.)
Een onbewerkte heruitgave van het oorspronkelijke werk van Andreus. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik de verhalen minder leuk vind dan ik me herinnerde, maar Victoria smult ervan. En de illustraties van Dematons zijn natuurlijk weer prachtig.
Iep
door Joke van Leeuwen
De luisterboekvariant, voorgelezen door Lot Lohr van Sesamstraat. Telkens als ik meeluister in de auto valt het me op hoe slim Joke van Leeuwen is. Mooie metaforen, gelaagdheid die geen enkele pretentie heeft en bomvol woordgrapjes. Een pareltje. Victoria vergeet de titel alleen steeds - ze noemt 'm consequent 'Twiet'.
Ssst!
door Sally Grindley en Peter Utton
Er zijn grenzen aan de mate van spanning die Victoria kan verdragen. Bij dit boek wisselt het. Soms kan ze hem helemaal uitzitten, soms slaat ze hem twee bladzijden voor het einde dicht en wil ze iets luchtigers lezen. Maar het blijft een perfect peuterboek, met het samenspel tussen vraag en antwoord, en met de reus, o de reus die bijna het boek uit springt.
Wiplala
door Annie M.G. Schmidt en Jenny Dalenoord (ill.)
Onze favoriete Annie, waarbij John het gezinspatent heeft op het voorlezen. Ik heb 'm de afgelopen zeventien jaar slechts één keer voorgelezen, de overige vier, vijf keer was het een dingetje tussen J. en de kinderen. Ook nu weer.
Verzamelde werken, deel 2
door Anton Tsjechov
Nimmer eerder las ik iets van Tsjechov. Nu liep ik in de bibliotheek langs kast T en zag deze staan. Bij de eerste regels van het eerste verhaal was ik verkocht: 'Op een prachtige voorjaarsmorgen zaten ik en landheer Dokoekin, een gepensioneerde stafritmeester bij wie ik dat voorjaar logeerde, in onze opoestoelen en keken sloom door het raam naar buiten. We verveelden ons verschrikkelijk. 'Bah!' mompelde Dokoekin. 'Het is hier zo saai dat je nog blij zou zijn met de deurwaarder!'
Ik mag niet mopperen en Elke ochtend opstaan
door Simon Carmiggelt
Ik heb besloten dat ik geen week meer voorbij laat gaan zonder Simon Carmiggelt. Meesterlijk. Op dit moment zit ik op een dagelijkse dosis van minimaal vijf verhalen, want ze zijn zo kort dat er altijd wel eentje tussendoor kan. Tijdens tandenpoetsen: één verhaaltje. Voor het slapengaan: minstens twee. Tussen wakker worden en opstaan: minstens eentje. Telkens denk ik: nog eentje, laatste. Zijn taalgebruik, de mensen, tijden en plaatsen, het is allemaal zo bekend. Carmiggelt is de huisfotograaf van mijn jeugd.
De satanische revolutie
door Joseph de Maistre
Achttiende-eeuws Frans behoort niet tot mijn kwaliteiten, maar met deze puike vertaling van Roeland Audenaerde is het goed te doen. De Maistre (1753-1821) was contrarevolutionair en ooggetuige. Weer eens iets anders dan een bewieroking van de revolutie.
Van alle markten thuis 