The glamorous life
2 juli 2014
Dames en heren,
Het moment waarnaar u heeft uitgekeken,
hier lag u voor in de rij,
hier bent u voor naar het theater gekomen.
Ik presenteer,
de ster van de voorstelling,
vedette by default,
prima ballerina
(dankzij een lange lijn volmaakt geschakelde dna-structuren)
hier is ze:
Jet!
Ach, u had geen kaarten? Dat is jammer. Dan ziet u hier Jet na vier shows, acht slopende uren, vierduizend betalende bezoekers, zes kostuumwisselingen, twintig schuifspeldjes en een klein maandsalaris aan mascara, oogschaduw en wenkbrauwpotlood (‘Geen zwart, mam. Het moet donkerblond zijn.’), aan het eind van haar Latijn, achter een bordje pasta al sugo met dagverse snijbiet. Onaangeroerd.
Hoewel Jettes make-up anders doet vermoeden, betrof het geen benefietvoorstelling ter bescherming van de reuzenpanda. Het thema van de balletschool was dit jaar ‘Aap, noot, Mies’. En iedereen weet wat er na aap, noot, mies komt. Wim, zus en … ? Precies.
Pardon, niet alleen Jet natuurlijk. Ook Juf Jet.
En niet alleen prima ballerina, ook streetdancer.
Maar na 48 uur onderdompeling in the glamorous life zie je ook de betrekkelijkheid er wel van in. Money only pays the rent.
Aan het eind van zo’n weekend weet je, net als in het liedje van Sheila E., waar het eigenlijk om draait. Na drie hapjes pasta, een bakje yoghurt en een etmaal slaap wil je gewoon weer kletsen en lachen en jezelf zijn.
Without love, it ain’t much.
Van alle markten thuis 