Gelukkige bosmarmottendag!
2 februari 2013
Het hoge woord is eruit: er hangt voorjaar in de lucht. Dat had u waarschijnlijk ook gezien toen u vanmiddag de was buiten hing (en anders wist u het omdat de NS al vier dagen op rij de normale dienstregeling aanhoudt), maar het is ook officieel: Punxsutawney Phil, de bosmarmot uit Pennsylvania, heeft het voorspeld.
Ofschoon Valentijnsdag, de kerstman en Halloween met groot enthousiasme onthaald zijn, is Bosmarmottendag in Nederland helaas een ondergeschoven kindje. Terwijl het zo’n heerlijk feest is. Ieder jaar op 2 februari ontwaakt de bosmarmot uit zijn winterslaap. Als hij bij het verlaten van zijn hol zijn eigen schaduw ziet, keert hij terug naar bed en zal de winter nog zes weken duren. Ziet de bosmarmot zijn schaduw echter niet, dan loopt de winter op zijn eind en is het voorjaar nakende.
Sedert de traditie in 1887 begon, hebben Phil en zijn voorvaderen 99 maal hun schaduw gezien. Slechts zeventien keer kon er een vroege lente voorspeld worden. Bosmarmottendag 2013 kan dus met recht een heugelijke dag genoemd worden.
Als je Groundhog Day nog niet kent, is vandaag de dag om de film te kijken. Ik zal er ten behoeve van het verrassingseffect niet te veel over vertellen, maar de titel is wat mij betreft spreekwoordelijk geworden voor het menselijk lot, la condition humaine. Er zijn seizoenen waarin ik zelf het gevoel heb in een eeuwigdurende Groundhog Day terechtgekomen te zijn – de ochtenden waarop je wakker wordt met Sonny & Cher in het hoofd en een eindeloze dag van sisyfusarbeid in het vooruitzicht; dat je als een bosmarmot terug in je leger wilt kruipen. Maar ook als je die dagen niet kent, is het een geweldige film, hoor.
Mocht je Punxsutawney Phil overigens niet voor honderd procent vertrouwen, dan kun je je eigen ceremonie organiseren; bij gebrek aan een bosmarmot gebruike men een willekeurig kind of huisdier. Ik haal de havaianas vast uit de zomeropslag!
Van alle markten thuis 