Ssst…

11 januari 2013

Kom eens dichterbij…
Ho, niet zo snel!
Heel zachtjes, op kousenvoeten…
We gaan teder het weekend in.

Kom nog maar ietsje dichterbij. Dan fluister ik het mooie gedicht van Ida Gerhardt in je oor en daarna kijk je naar het filmpje. En iedere keer als je in paniek raakt, als het te vol is in je hoofd of je wordt overvallen door het idee dat je nog vijfhonderd dingen moet afwerken voordat je mag rusten, dan laat je alles uit je handen vallen en ga je zitten.

Dan luister je nog eens hoe ik het gedicht in je oor fluister en zet je het filmpje weer op. Dan weet je: alles komt goed.

Geur van honing
en jonge melk,
van een nestdiertje
dat slaapt.
Een ademhalen van dons.
En speurbaar
aan de neusvleugels
de geur van wat gebeurd is:
geboorte,
geheim.

%d bloggers liken dit: