Het huis van Tamara
6 februari 2012
Het huis van een prima ballerina
van Pascale Debert
Toen ik deze in de boekwinkel zag, zat er cellofaan omheen. Ik had er nog niet eerder over gehoord, nergens een recensie gezien en ik kon het niet inkijken, maar toch kocht ik het. Alleen op basis van titel, uiterlijke verschijning en uit nieuwsgierigheid. Met twee balletpakjes in huis (één roze, één zwart) en een boektitel als deze kon het haast niet missen natuurlijk, Het huis van een prima ballerina.
Bij thuiskomst begreep ik waarom ik er geen recensies over had gelezen: het is nauwelijks een boek te noemen. Maar het is mooi.
Linksboven: de verpakking, rechtsboven en -midden: de kartonnen meubeltjes, linksmidden: het dagboekje, onder: het uitvouwhuis in vol ornaat
De doos bevat drie onderdelen: een uitvouwhuis, een stapeltje kartonnen meubels en een dagboekje.
Het boekje heeft niet veel om het lijf, twaalf pagina’s in krulletters, maar het idee spreekt tot de verbeelding. Het gefingeerde dagboek van Tamara Karsavina, beroemde Russische ballerina uit het begin van de vorige eeuw, waarin zij schrijft over haar verblijf in Parijs in 1911. Als aardigheidje zijn er ‘aanwijzingen en souvenirs’ in het boekje achtergelaten die je kunt opzoeken in het huis. Leuk als sfeerbeeld, maar de echte charme zit hem (naast de prachtige voornaam van de maakster uiteraard) in de vormgeving.
Het is vooral een beeldschoon speelhuis.
Fantastische kleuren, dik karton, gemakkelijk in te vouwen en open te plooien, zoals de Vlaamse uitgever zegt. Je kunt er een gesloten huis met vier kamers van maken of de binnenmuren naar buiten klappen, met gedetailleerde versieringen en stevige deurtjes en ramen die op elkaar aansluiten en toegang geven tot andere kamers.
De huisraad is iets minder duurzaam, maar even mooi en met net zulk oog voor detail. Jurken in de kledingkast, een trompe-l’oeil tijdschrift op het tafeltje.
Er zitten geen ballerina’s of andere speelpopjes bij, maar een beetje kind weet daar wel raad mee.
En het dagboekje mag dan nep zijn, Tamara Karsavina heeft echt bestaan. Als je haar invult op de tijdlijn, dan zie je dat ze in dezelfde tijd leefde als Pablo Picasso. En als je haar naam invult bij youtube, kun je haar zelfs zien dansen. Alsof je een vlieg op de muur bent van die balletzaal in 1920.
Het huis van een prima ballerina van Pascale Debert, isbn 9789020999464.
Van alle markten thuis 