First we take Oslo, then we take Utøya
25 juli 2011
Het is geen nieuws dat ik erg van Leonard Cohen houd. Zijn muziek, teksten, die stem, de sfeer die hij oproept. Voor deze kun je me wakker maken. Of me ermee laten inslapen. Ik zet hem niet dagelijks op, maar dat had zomaar gekund, want hij verveelt me niet snel. Het maakt niet uit of ik verdrietig ben, opgewekt, ongelukkig, verliefd, in zomer of winter, alleen of samen.
Als je hiernaar luistert, is hij ook weer huiveringwekkend mooi en actueel. Je verruilt Manhattan voor Oslo, Berlin voor Utøya en het hadden de verongelijkte, macabere woorden van Anders Breivik kunnen zijn.
Play it again, Sam.
They sentenced me to twenty years of boredom
For trying to change the system from within
I’m coming now, I’m coming to reward them
First we take Manhattan, then we take Berlin
Van alle markten thuis 