Spoorwegmuseum revisited
4 september 2010
Deze keer met vier andere thuisonderwijskinderen, hun moeders én een camera. Sommigen van ons waren er nu op gekleed.
We werden net als vorige week in stijl ontvangen.
En net als vorige keer bezochten we de vaste attracties.
Maar de hoogheden stalen weer de show. En onze harten. Vooral Koning Lodewijk II van Beieren. Hij was deze keer aanvankelijk wel wat argwanend.
Het is natuurlijk ook een timide man. Treedt niet graag in het voetlicht.
Hij zag er trouwens opmerkelijk gebronsd uit voor een vorst die alleen bij maanlicht zijn paleis verlaat. Gelukkig kwam hij al gauw los met zijn verhalen.
Der Märchenkönig. Koning van verhalen en suikerpaleizen. Koning Swarovski. Toen ik vroeg of ik een foto van zijn ring mocht maken, zei hij: ‘Alleen van mijn ring?’
Bij dezen. Naast de elegante Jet komt hij extra stoer en mannelijk uit, vond hij zelf ook.
We hadden nog een vluchtige ontmoeting met de koning van Pruisen.
En we verbaasden ons over het contrast tussen de rijtuigen van het Nederlandse en Belgische koningshuis. Waar de treinen van Juliana en Beatrix uitblinken in eenvoud, met formica meubels en een kampeerkeuken met tweepits elektrisch kookstelletje, daar glimmen de wagens van koning Leopold en Albert je tegemoet. Koperen pannen op een echt fornuis, porselein en kristal op de tafel. Ik weet wel met wie ik naar de Oost had willen reizen.
We namen voorgoed afscheid van de fraaie tentoonstelling met al haar pracht en luister. Het was weer een mooie dag.
Van alle markten thuis 