Boek op schoot
10 februari 2010
De afgelopen weken zijn de kinderen bezig geweest met een zogeheten lapbook. Al jaren een hit onder Amerikaanse thuisonderwijzers, maar voor ons de eerste keer.
Een lapbook is een soort werkstuk, een opgeleukt essay. De term is ontleend aan het formaat: het flapjesboek heeft de grootte van een A4’tje en past zo’n beetje op een kinderschoot; lap is de Engelse vertaling van ‘schoot’.
Het sprak me nooit aan. Veel gedoe voor weinig opbrengst, leek me. Ik dacht dat het alleen leuk zou zijn voor heel jonge kinderen en ouders die van knutselen houden. Maar toen zag Jet het werkstuk van deze thuisonderwijzers en toen wilde ze ook.
Ze borrelde meteen van ideeën. Dit moest erin en dat. Stickers, plaatjes, tekeningen en verhalen. Eigenlijk stof voor vier lepboeken, als ze er zo bij nadacht. We begonnen met een, over klassiek ballet.
Mijn voorwaarde was dat ze het merendeel zelf deed. Ik vind het helemaal niet erg om me in te leven in de interesses van mijn kinderen, maar het moest niet mijn boek worden. Zo stond het een poos geleden al in het FD: ‘koester de creativiteit van je kind, neem hem niet over’. Vrij vertaald.
En eerlijk is eerlijk, het was een groot succes. Ik heb mijn mening herzien: het is geen bezigheidstherapie, maar een mooi, interdisciplinair project, met dingen die ik belangrijk vind ik het onderwijs. Schrijven, lezen, nadenken, veel onderzoek doen, keuzes maken. Dan maakt het eigenlijk niet uit welk onderwerp je neemt; als je het van alle kanten belicht, doe je veel waardevolle vaardigheden op.
Jettes vriendin werd aangestoken door het enthousiasme. Zij gaat wel naar school, maar heeft hier een lapbook gemaakt als voorbereiding op haar spreekbeurt. Philip maakte er ook een, die zullen we later openbaar maken. Maar nu het boek van Jet.
Je kunt een kartonnen dossiermap nemen (te koop bij kantoorboekhandel), A4’tjes van knutselkarton aan elkaar plakken of één groot stuk gekleurd karton vouwen.
Als je de voorkant openklapt, zie je dit:
En als je de middelste flap omhoogklapt, krijg je dit:
En dan zijn er dus allemaal flapjes en luikjes en envelopjes die de informatie verstoppen. Linksonder een boekje met de balletposities. Linksboven een luikje met dvd-suggesties, rechtsboven een uitvouwblad met boekentips.
Onder de rechterflap met de bloemetjes een stukje over Tsjaikovski:
Een huisgemaakt puzzeltje van een ballerina (kleurplaat op kartonpapier, voor het stevige):
De beroemdste balletverhalen bewaard in een envelopje:
En achter de luiken van het blauwe huisje een getypt opstel.Voor het huisje heeft Jet de vorm shutterfold gebruikt, waarvan hier een pdfje staat. Hier vind je nog veel meer vormen voor luikjes, mini-boekjes en envelopjes.
Jet is er ont-zet-tend trots op. Ze heeft alles zelf bedacht, is er dagenlang mee bezig geweest (‘Ik ga weer even leppen’) en ik heb alleen hand- en spandiensten verricht. Het volgende project staat op stapel. Als het af is, bent u de eerste die het hoort.
Van alle markten thuis 