Engelen
5 oktober 2008
Voor onderstaande film ben ik vorige week opgebleven. Het is een portret van een bijzondere school waar kinderen wonen die geen school meer hebben wil en die nergens anders terecht kunnen; de Mulberry Bush School, met 40 kinderen en 108 volwassenen: ieder kind heeft twee grote mensen die voor hem zorgen.
Ik moest er af en toe wel een beetje bij huilen, deels uit ontroering om de kinderen zelf, deels om de begeleiders die zich lankmoedig en vanzelfsprekend over de kinderen ontfermen.
Via deze link kun je hele uitzending bekijken, of je kunt er via de site van IKON komen. Het is een hele zit, 1 uur en 43 minuten, maar grote kans dat je -net als ik- op het puntje van je stoel de tijd vergeet.
Ik las ergens een reactie van iemand die het ‘wel bewonderenswaardig’ vond dat de kinderen op de Mulberry Bush School niet gestraft worden, maar dat ze ‘eerlijk gezegd’ vond dat het geen kwaad kon als er wat meer grenzen getrokken werden. Mocht je die mening ook zijn toegedaan, dan moet je dit artikel maar even lezen. (Als het al verwijderd is, kun je het ook hier lezen.)
Hieronder twee clips uit Hold me tight, let me go.
Van alle markten thuis 