Pu Yi
12 maart 2008
We hebben ons de laatste tijd beziggehouden met de ouwe Chinezen.
The Last Emperor heeft altijd hoog in mijn persoonlijke top vijf van mooiste films gestaan, dus toen ik een poos geleden tegen het boekje Poe’i van Arend van Dam aanliep, leek dat me een mooie manier om het fascinerende kind-keizertje te introduceren.
Het verhaal is natuurlijk prachtig: sprookjesachtig en nog echt gebeurd ook. Een jongetje dat op zijn tweede zomaar naar de Verboden Stad wordt gebracht om daar als keizer te regeren. Dan breekt de revolutie uit, stort het keizerrijk in, maar wordt de jongen jarenlang in de waan gelaten dat hij nog steeds keizer is. Zijn leven lang is hij een marionet geweest: eerst binnen zijn paleismuren, later in het schijnstaatje Mantsjoekwo bij de Japanners en vervolgens in een communistisch heropvoedingskamp. Je verzint het niet bij elkaar.
Na het boek hebben we de film bekeken, schitterend en indrukwekkend met zijn beelden van de de Verboden Stad en prachtige kostuums. Ondanks mijn censuur bleek er toch nog een erg verdrietige scène in te zitten, waarbij Jet tot dikke tranen geroerd was. Het was het gedeelte waarin Wang Momo, de min van Pu Yi wordt weggestuurd door de Verheven Moeders, de weduwen van vorige keizers en de vrouwen die het eigenlijk voor het zeggen hebben in het paleis.
Aangezien aansprekende onderwerpen bij de kinderen onmiddellijk verwerkt worden, verscheen Jet de volgende ochtend zo aan het ontbijt:
‘Wie ben je, Jet?’ vroeg Philip.
‘Nou, wie denk je?’ zei Jet mysterieus.
Ze bleek Pu Yi’s vrouw te zijn, keizerin Wan Jung op haar bruiloft. De sieraden van gekleurde paperclips staan helaas niet op de foto, maar waren een onmisbaar detail waarmee de keizerin zich de hele dag tooide terwijl zij samen met Philip, die in een tijdmachine naar de 20e eeuw was gereisd, de Verheven Moeders even flink de waarheid vertelde.
Natuurlijk hebben we op de globe opgezocht waar China ligt en gezien hoe immens groot het is. En omdat het rotweer was hebben we ook meteen maar The First Emperor bekeken, een film die ooit in het Omniversum heeft gedraaid en het verhaal vertelt over de stichting van China als keizerrijk. Was leuk in de context van het thema, maar de film haalt het natuurlijk niet bij die van Bertolucci.
Van alle markten thuis 