Mauritshuis
13 september 2007
Na het ontbijt wilde Jet (5) graag ergens naar toe. Het liefst naar het Rijksmuseum, omdat ze de audiotour van Sesamstraat zo leuk vond, en het picknicken in de museumtuin. Het staat aanstellerig als de kinderen het leuk vinden om naar schilderijenmusea te gaan, maar eigenlijk is het heel simpel om de jeu erin te houden. Gewoon veel gaan, niet te veel verwachten en zorgen dat het gezellig is.
Ik heb de kinderen van kleins af aan meegenomen naar Rijks en Van Gogh en ze hebben het altijd geweldig gevonden. Ik vertel vantevoren wat we gaan bekijken en laat een aantal schilderijen op plaatjes zien, zodat ze later in het museum dingen herkennen – dat verhoogt het enthousiasme. We beginnen met succesnummers als De nachtwacht en De aardappeleters of andere schilderijen waar iets moois over te vertellen is. En we nemen een kinderaudiotour (ik ook), want die zijn vreselijk leuk en duren vaak net lang genoeg. Het heeft ook iets saamhorigs om na het aftellen tegelijk op het startknopje te drukken en te weten dat je allemaal hetzelfde hoort op je koptelefoontje.
In plaats van het Rijksmuseum stelde ik voor om vandaag naar het Mauritshuis te gaan. Jet was er direct voor in, Philip (8) moest met tien paarden van de bank getrokken worden (‘Kunnen we niet gewoon een ommetje maken?’), maar kreeg al wat meer zin toen ik instemde met zijn idee om onderweg te ‘spelen’. Ja, dat klinkt merkwaardig, maar ik krijg bij de kinderen veel gedaan door gewoon mee te spelen met het spel dat zij verzinnen en mijn boodschap te verpakken in de rol die ik toebedeeld krijg. Bij een museum als Naturalis doe ik de stemmen van de opgezette dieren en op weg naar de supermarkt praat ik als Winnie de Poeh. Philip was vandaag afwisselend een Stormtrooper en Boba Fett (hij van Star Wars) en ik werd aangesproken als Prinses Leia, Paulus de boskabouter of Oehoeboeroe. Jet was een paard.
In de tram had ik (helendal nogal wel zo tamelijk) de catalogus van het Mauritshuis laten zien, waarbij ik vooral mikte op Het meisje met de parel van Vermeer en De stier van Paulus Potter. De route door zo’n stad is natuurlijk al gezellig, er is van alles te zien en een wandeling over het Binnenhof geeft een hoop stof tot conversatie. Zo legde de Stormtrooper aan Prinses Leia uit wat een regering nou precies is en zagen we werkmannen bezig om de steentjes goed te leggen voor Prinsjesdag.
Het Mauritshuis was weer fantastisch. De kinderaudiotour was jammer genoeg buiten werking, omdat de zalen werden ingericht voor een nieuwe tentoonstelling, maar de volwassenentour bleek ook prima voor kinderen. Omdat Philip en Jet de verhalen kennen uit de Griekse mythologie en Bijbel, spreken veel van de 16e- en 17e-eeuwse schilderijen tot de verbeelding. Het meisje met de parel en De stier van Potter vonden ze wel aardig, maar voor de spreekwoordenschilderijen van Jan Steen bleven ze lang staan. En deze vonden ze het allermooist.
Vooral omdat er zoveel dieren op stonden en het zo ‘echt’ geschilderd was. Het stuk is door Brueghel en Rubens samen gemaakt: Rubens schilderde Adam en Eva, de boom en het paard, en Brueghel schilderde de rest. Op de site van het Mauritshuis kun je het nog een beetje beter bekijken.
Van alle markten thuis 