Strand
26 juli 2007
Je zou het vandaag niet zeggen, maar gisteren was het zalig op het strand. Het waaide stevig, maar er stond een verrukkelijk zonnetje en een Hollandse lucht waar Jacob van Ruisdael jaloers op zou zijn geweest. Met de benen in de branding en de haren in de wind zijn er weinig plaatsen zo heerlijk als de Nederlandse kust.
Cato vindt het ook altijd erg fijn. Doorgaans kletst ze graag mee met achtergrondgeluid: een monotoon soort ‘Haaaaa’ van subtiel tot oorlogssterkte. Maar op het strand valt ze helemaal stil. Dan is ze onder de indruk van de meeuwen, het geruis en de korreltjes onder haar blote voeten. Vorige keren graaide ze nog wat afwezig naast zich in het zand met ongecontroleerde handjes, maar gisteren heeft ze voor het eerst gericht strand gesmaakt.
Van alle markten thuis 