Roomboterkoekjes en een piñata
5 juni 2007
Rustig dagje gehad. De kinderen hebben vanmorgen lang Elia-en-koning-Achab gespeeld en Philip heeft van lego nog een Micro-Safarivoertuig gebouwd; onder de bemanningsleden bevonden zich een ex-geheimagent en een ex-politieagent. ’s Middags wilden de kinderen koekjes bakken. Ik had alleen de ingrediënten en de hoeveelheden opgeschreven en samen hebben ze de rest gedaan: oven aangezet, spullen gepakt, boel afgewogen, door twee gedeeld en ieder hun eigen deegbal gekneed, uitgerold en met vormpjes uitgestoken. De koekjes konden gelukkig nog net geproefd worden voordat ze naar gymles moesten.
Omdat er vandaag verder weinig gebeurd is, kan ik meteen even vertellen over het verjaardagsfeestje van thuisonderwijsvriendje E. (6) waar we afgelopen zaterdag waren. De ouders van E. zijn Amerikaans-Mexicaanse expats en het was dan ook een multicultureel partijtje, waarbij ezeltje prik en de piñata hand in hand gingen. J. (E.’s moeder) en haar vriendin hadden vreselijk hun best gedaan met een prachtige snoeptaart, een tafel vol Mexicaanse heerlijkheden, kaastortilla’s en een huis vol Engels-, Spaans-, Duits- en Nederlandssprekende gasten. Philips grote vriend A. was er ook, dus dat was extra gezellig.
We hadden voor de gelegenheid het piñataliedje uit ons hoofd geleerd dat J. gestuurd had en vooral Philip kon niet wachten tot er eindelijk geslagen mocht worden. 
J. had de piñata zelf gemaakt en de twintig lagen papier-maché bleken robuuster dan verwacht, maar nadat alle kinderen een paar keer aan de beurt geweest waren en de vaders er twee bezemstelen op kapotgeslagen hadden, was het beest verslagen en viel de stortvloed van snoep en cadeautjes eruit.
Na afloop in de auto zei Philip dat dit het leukste feestje was, waar hij ooit geweest was. En dat had heus niets te maken met de berg cadeaus en snaai die hij mee naar huis had gekregen.
Van alle markten thuis 