Boskabouter
29 mei 2007
We hebben Paulus ontdekt. Twee jaar geleden heeft Philip de luisterboeken een poosje grijsgedraaid, maar de echte boeken had ik nog nooit gelezen. Totdat ik in november Paulus de hulpsinterklaas voorlas en we daar zo van genoten, dat ik later Het grote boek en Het grote toverboek van Paulus de boskabouter uit de bibliotheek meenam. Het is enig! Vreselijk grappig, mooi geschreven en per bladzijde leren ze minstens één nieuw woord. Van de week heb ik Paulus en de eikelmannetjes geleend (uiteraard naast pareltjes als Een cap en laarzen, De zadeldief en Verdwaald in de sneeuw: een veulen verovert zijn plek), maar die vind ik vooralsnog tegenvallen. Volgens velen is De eikelmannetjes het beste werk van Jean Dulieu, en nou zijn we pas halverwege, maar ik vind het een stuk minder dan -noem eens wat- Paulus en Kenarrepoere. Ik vind het stroever (voor)lezen, het is soms akelig eng voor het slapengaan en ik mis Oehoeboeroe en Salomo, die veel leuker zijn dan de eikelmannetjes.
Wat wel leuk is: bij de uitgave van 1998 zit een cd met een hoorspel uit de jaren ’50. Volgens mij zijn de rechten al verlopen en bovendien is de cd niet meer te koop, dus ik heb de vrijmoedigheid genomen om het for old time’s sake in een mp3’tje te zetten. Voor als je een kwartiertje over hebt.
Paulus en de verloren toverstaf